اثرات زیست محیطی فعالیت های انسانی بر کیفیت اراضی و تخریب خاک-های دشت ارومیه

کاهش کیفیت اراضی و متعاقب آن تخریب خاک عموما از طریق استفاده نامناسب انسان از محیط زیست ایجاد میشود. این تخریب می تواند جنبه های فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی داشته باشد . این تحقیق با ارزیابی کیفیت اراضی و تعیین جنبه های فیزیکی ، شیمیایی ، بیولوژیکی و آلودگی خاک و با تکمیل فرم های میدانی برآورد تخریب اراضی به روش یونپ ، تعیین شدت هر یک از جنبه های تخریب براساس تکمیل اطلاعات میدانی در فرم های مربوطه و تهیه نقشه های مربوطه در محیط GIS انجام گرفت . نتایج نشان داد خاکهای عرب لو و اردشاهی جزء خاکهای شور و خاک های منطقه جبل کندی نیز جزء مناطق شور و سدیمی طبقه بندی می شود. بیشتر مساحت منطقه تحت تاثیر فرسایش خاک سطحی ناشی از کاربرد روشهای سنتی آبیاری می باشد. در مرتبه بعدی تخریب فیزیکی ، سپس شوری زایی و فرسایش مواد مغذی و آلی خاک قرار دارد. فرسایش خاک در اشکال مختلف آن در بیشتر مساحت منطقه به چشم می خورد. شوری زایی به خصوص در حاشیه دریاچه ارومیه و نیز در برخی قسمت های میانی دشت ارومیه که از نظر فیزیوگرافی جزو اراضی پست و گود محسوب می شوند قابل مشاهده است . با بهبود کیفیت فعالیت های کشاورزی سنتی و تبدیل آن به روش های مدرن می توان تاثیر بسزایی در کاهش تخریب اراضی داشت .

کلیدواژه ها:

کیفیت خاک ، ارزیابی اراضی ، شوری .