مقایسه نقش تدریس الکترونیکی و تدریس سنتی در ابعاد عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ماهشهر

هدف از پژوهش حاضر مقایسه نقش تدریس الکترونیکی و تدریس سنتی در ابعاد عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ماهشهر می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی یا شبه آزمایشی با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل و استفاده از پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر ماهشهر می باشد که از این جامعه به شیوه ی تصادفی، در دو گروه ۲۰نفری از دانش آموزان پایه دوم ابتدایی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل، دسته بندی شدند. جهت گردآوری داده ها در مورد ((ابعاد عملکرد تحصیلی)) از پرسشنامه فام و تیلور (۱۹۹۹) استفاده گردید و همچنین از طرح آموزش الکترونیکی در این پژوهش اجرا شده که طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت آنلاین و در شبکه مجازی واتساپ، به آزمودنی ها ارائه شد. روایی پرسشنامه عملکرد به شیوه صوری و محتوایی و تایید شده و پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ به میزان ۰/۸۶ مورد تایید واقع شده است. داده های گردآوری شده در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که در سطح آمار توصیفی، از جدول و نمودار فراوانی و درصد فراوانی، محاسبه میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی نیز در راستای فرضیه های پژوهش که مبتنی بر مقایسه بین گروه آزمایش (عملکرد تحصیلی) و گروه کنترل بود، از آزمون تی وابسته در نرم افزار SPSS۲۳ استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین تدریس الکترونیکی و تدریس سنتی در بعد خودکارامدی تحصیلی، تاثیرات هیجانی تحصیلی، برنامه ریزی تحصیلی، پیامد تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ماهشهر به ترتیب در سطح معناداری ۰.۰۴۶، ۰.۰۰۲، ۰.۰۱۹، ۰.۰۰۴ و ۰.۰۰۰ وجود دارد. در این میان تفاوت معناداری بین تدریس الکترونیکی و تدریس سنتی در بعد انگیزش تحصیلی دانش آموزان با توجه به سطح معناداری ۰.۰۰۰ واضح تر بوده و پس از آن در بعد خودکارامدی تحصیلی با توجه به سطح معناداری ۰.۰۰۲ می باشد.

کلیدواژه ها:

تدریس الکترونیکی ، تدریس سنتی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی