بررسی عددی تاثیر استفاده از ژئوگرید در اجرای روسازی های انعطاف پذیر

ژئوگرید به طور چشمگیری به عنوان ماده تقویت کننده در بخش های مختلف مهندسی عمران استفاده می شود.روسازی انعطاف پذیر یکی از موارد اصلی است که در آن نیاز به بهبود عملکرد عمر سرویس روسازی وجوددارد. روش اجزای محدود بهترین ابزار مناسب برای حل مشکلات مربوط به غیرخطی بودن مواد است. هدفاین مقاله دستیابی به عملکرد ژئوگریدها در روسازی انعطاف پذیر از طریق تجزیه و تحلیل عناصر محدود با نرمافزار PLAXIS ۲D است. مدل Mohr-coulomb برای مواد در لایه اساس ، لایه زیر اساس برای شبیه سازیشرایط برهم کنش استفاده می شود. در این مقاله ، از مدل محوری متقارن در PLAXIS ۲D برای بررسی اثرسختی محوری شبکه های ژئوگرید در روسازی در ضخامت های مختلف لایه پایه استفاده شده است. نتایج تجزیهو تحلیل اجزای محدود ، کاهش تغییر شکل سطح عمودی را زمانی که شبکه های ژئوگرید بین لایه های روسازیاضافه شدند،نشان می دهد . نتایج تحقیقات پیشین ، بهبود عملکرد روسازی را هنگام استفاده از شبکه های ژئوگریدبه عنوان تقویت کننده نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ژئوگرید ، نرم افزار PLAXIS ، روسازی انعطاف پذیر