مطالعه حقوقی مساله اراضی ملی جنگلی و محیط زیست جنگلی

یکی از ویژگیهای جوامع سیاسی مدرن، اداره آنها بر اساس و به وسیله قوانین و مقرراتی است که عامدانه و قاصدانه طراحی، وضع و تصویب میشود. این قوانین و مقررات، نه دستورهای موردی و موقتی بلکه فرمآنهایعام و دائمی هستند. قوانین و مقررات،غالبا از اراده یک شخص منفرد ناشی نمیشود، بلکه طی فرایندها وتشریفات مشخصی مانند فرایندهای پارلمانی یا اداری از طریق شور و رایزنی، تدوین و تصویب میشود دامنه ومیزان این قبیل قوانین و مقررات، چنان گسترده و متعدد است که اکنون تمام ابعاد زندگی انسان را در برگرفته و اساس چارچوب زندگی مدنی و تعاملات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و نظایر آن را شکل میدهد . منابع طبیعی از جمله خاکها، جنگلها و مراتع، از ثروتهای مهم هر کشوری هستند. در ایران جنگلها و مراتع، اموال عمومی و متعلق به یکایک ایرانیان است، لذا باید در راستای منافع عامه و برخورداری همگان مورد مدیریت و حفاظتقرار گیرد. جنگلها و مراتع جزئی از منابع طبیعی تجدید شونده و انفال هستند و نه تنها به نسل حاضر تعلقداشته، بلکه امانتی است که باید به آیندگان سپرده شود. قوانین جنگل و مرتع، فعالیتهایی را در عرصه هایجنگلی و مراتع با توجه به مدیریت و بهره برداری از آنها کنترل میکنند. یکی از موضوعات مهم مورد بحث درحقوق عمومی مساله محیط زیست است ، بحث پیرامون محیط زیست جنگل و منافع مختلف مربوط به آن یکی از مسایل مطرح در نظامهای مختلف محیط زیست است ، تلاش جهت برقراری عدالت در این موضوع مهم و در مناقشاتی که از لحاظ اصولی متناقض یکدیگر هستند ، به این جهت است که در بردارنده منافع عامه است و خاص طرفین درگیر نمی باشد ، در قوانین بسیاری از کشورها از جمله ایران مقرراتی ذکر شده است و مستحقحمایتهای قانونی اعلام شده است ولی آنچه که مورد حمایت قوانین است ، حمایت از محیط زیست جنگل است نه تنوع زیستی و نه منافع جنگل نشین و نه منافع عمومی . هدف مقاله حاضر این است که با روشعمدتاتوصیفی و با نگاه تطبیقی منافع مختلف را بر شمرده و فرآیند مشارکت در مدیریت منابع طبیعی را ذکر و در نهایت رهیافتی از چگونگی اداره مطلوب محیط زیست جنگل ارائه کند .

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، مطالعه حقوقی ، ملی شدن جنگل