کنترل گرفتگی غشاء های اسمز معکوس به روش اسمز مستقیم

امروزه روش اسمز معکوس RO در صنعت تصفیه آب کاربرد گسترده ای یافته است. با این حال گرفتگی غشاء ها مسئله ای است که همواره باعث بروز مشکلاتی چون کاهش آبدهی، مصرف بیشتر انرژی به دلیل افزایش فشار عملیاتی و نهایتا نیاز به شستشوی در جای غشاء ها CIP شده است که منجر به کاهش بازدهی، افزایش هزینه ها و مشکلات زیست محیطی به دلیل دفع مواد شیمیایی ناشی از شستشو می شود. در راستای حل این مشکل اسمز مستقیم DO به عنوان روشی با بازدهی بالا و سازگار با محیط زیست برای کنترل گرفتگی غشاء ها مورد توجه واقع شد. اسمز مستقیم عبارتست از انتقال آب از یک غشاء نیمه تراوا از سمت محتوای آبی بیشتر به سمت محتوای آبی کمتر. این پدیده در سال 1748 مورد مطالعه قرار گرفت و به تدریج کاربرد مهندسی آن در روش های جداسازی غشایی در صنایعی چون صنایع غذایی، تصفیه فاضلاب و شیرین سازی آب های شور گسترش یافت. در کاربرد اخیر آن به عنوان روشی جدید برای شستشوی غشاء های RO تحت عنوان اسمز مستقیم با محلول شور ،(DO-HS دون توقف کار پمپ های فشار بالا و قطع تولید ، تنها با تزریق محلول شور HS در مسیر خوراک، غشاء های RO حتی در شرایط پتانسیل بالای گرفتگی به راحتی تمیز می شوند . در این تحقیق، اسمز مستقیم به عنوان روشی جهت کنترل گرفتگی غشاء های RO از جنبه های مختلف از جمله اصول فیزیکی حاکم و نحوه عملکرد آن در شستشوی غشاء بررسی شده و نهایتا تجربه یک واحد صنعتی در استفاده از این روش آورده شده است.

کلیدواژه ها:

اسمز مستقیم ، کنترل گرفتگی ، اسمز معکوس ، شستشوی معکوس ، محلول شور