بررسی بهزیستی اجتماعی بازنشستگان پرستاری شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹

مقدمه: بهزیستی اجتماعی در کنار سلامت جسمی و روانی یکی از ابعاد مهم سلامت فردی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین بهزیستی اجتماعی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال ۱۳۹۹ انجام شد. مواد و روش ها: : این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی می باشد. ۳۲۱ نمونه در این پژوهش شرکت داشتند. جهت جمع آوری نمونه ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و ترجمه پرسشنامه استاندارد بهزیستی اجتماعی کییز بود. برای آنالیز داده ها از نرم SPSS نسخه ۱۸ استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و تحلیلی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره کل بهزیستی اجتماعی بازنشستگان پرستاری برابر با ۱۵.۹۸ ± ۱۰۹.۵۸ به دست آمد. بیشتری ن میانگین نمره ابعاد بهزیستی اجتماعی مربوط به مشارکت اجتماعی (۶۱ / ۰ ± ۱۹ / ۳) و کمترین میانگین نمره بهزیستی اجتماعی مربوط به پذیرش اجتماعی (۶۱ / ۰ ± ۲۶ / ۲) بود. بین متغیرهای سن، وضعیت تاهل، فعالیت فیزیکی و تعداد فرزند با بهزیستی اجتماعی رابطه معنی داری مشاهده شد (۰۵ / ۰ > p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش به رغم بیان وضعیت نسبتا مطلوب بهزیستی اجتماعی در بین بازنشستگان پرستاری، ابعادی از بهزیستی اجتماعی که موجب اخذ نمره پایین شده اند را مشخص کرد. امید است این نتایج زمینه را برای بهبود آن ابعاد و ارتقای بهزیستی اجتماعی دانشجویان پرستاری فراهم کند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی اجتماعی ، بازنشسته ، پرستاری