تاثیر رهاسازی و بازسازی ذخائر ماهیان بر ذخیره ژنتیکی جمعیت های طبیعی

رهاسازی ماهیان تولید شده درمراکز تکثیر به محیطهای طبیعی یکی ازاجزای مهم برنامه مدیریت شیلاتی است درگذشته مراکز تکثیر معمولا تنها برای تولید ماهی به منظور ایجاد یا حمایت از فعالیت های صیادی یا برای کاهش خسارت ناشی از تخریب زیستگاه ها عمل می کردند درحال حاضر مراکز تکثیر بطور فزاینده برای ایفای نقش جدیدی که بازسازی جوامع طبیعی تحت فشار می باشد به کارمی روند آمیزشهایی که درمیان ماهیان متعلق به چندین جمعیت انجام می شود موجب از دست رفتن وجه مشخصه و تمایز ژنتیکی هرکدام از جوامع یا هویت آنها می شود دربسیاری از برنامه های تکثیر و رهاسازی نقل وانتقال ذخایر درگذشته موجب افزایش مهاجرت درمیان جوامع یا ترکیب شدن جوامعی شده است که درحالت طبیعی چنین اتفاقی رخ نمی داد دراین مقاله نکاتی درمورد جمع آوری مولدین تکثیر پرورش و رهاسازی که کمترین اثرات را برجمعیت های طبیعی و ذخائر ژنتیکی این جمعیت ها داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تکثیر ، پرورش ، رهاسازی ، ژنتیک ، جمعیت