تاثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری مایکنبام بر کمرویی کودکان دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی با رویکرد شناختی- رفتاری مایکنبام بر کمرویی کودکان دبستانی دختر و پسر انجام گردید. روش پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش اموزان  پایه اول، دوم و سوم دختر و پسر به تعداد ۱۸۷۵ نفر در سال تحصیلی ۹۰-۸۹ بود. به همین منظور تعداد ۵۰ نفر دانش آموز پسر و دختر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و از طریق اجرای چک لیست رفتاری کمرویی شناسایی و انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۵ نفر) قرارگرفتند. جهت گردآوری داده از چک لیست رفتاری کمرویی استفاده شد. جهت محاسبه ضریب پایایی از روش کودرریچاردسون استفاده شد که مقدار آن ۸۱/۰ محاسبه گردید. چک لیست رفتاری کمرویی قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل یعنی بازی درمانی شناختی – رفتاری، طی ۴ هفته، هر هفته ۳ جلسه ۴۵-۳۰ دقیقه ای اجرا گردید و سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش آمار توصیفی و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که نمره کمرویی آزمودنی های گروه آزمایش به طور معناداری کمتر از آزمودنی های گروه کنترل است. همچنین نمره کمرویی آنها نسبت به نمره پیش آزمون، تغییر و تفاوت معناداری نشان داد. در نتیجه بازی درمانی شناختی رفتاری مایکنبام بر کاهش کمرویی کودکان دبستانی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی- رفتاری ، کمرویی ، رویکرد مایکنبام ، خودگویی مثبت