رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی زنان

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی زنان متاهل است. برای این تحقیق از روش همبستگی استفاده شده است. نمونه شامل ۲۰۱ نفر از  زنان متاهل ۲۰ تا ۵۰ ساله است که به شیوه تصادفی چند مرحله ای از میان زنان شاغل ادارات و سازمان های تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی شهرستان ساری در سال ۸۹-۸۸ انتخاب شده اند. ابزارهای جمع آوری این تحقیق پرسش نامه های طرحواره های یانگ ( ۷۵ سواالی ) و رضایت زناشویی انریچ ( ۴۷ سوالی ) بوده است.  برای آزمون فرضیه ها و تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمارتوصیفی و آمار استنباطی (همبستگی وتحلیل رگرسیون گام به گام ) استفاده گردید.  نتایج این تحقیق نشان می دهد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی زنان متاهل رابطه منفی معنی داری وجود دارد و طرحواره های ناسازگار اولیه می توانند عدم رضایت زناشویی را پیش بینی نمایند همچنین از بین ۵ حوزه طرحواره های ناسازگار اولیه، فقط حوزه اول (بریدگی و طرد) رابطه منفی و معنی داری با رضایت زناشویی زنان متاهل دارد و سایر حوزه ها رابطه معنی داری با رضایت زناشویی ندارند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، رضایت زناشویی ، حوزه های طرحواره ، بریدگی و طرد