مدل ساختاری اهمال کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری وسبک های اسنادی با میانجی گری انگیزش پیشرفت دربین دانش آموزان ناحیه یک شهر ساری

چکیده هدف پژوهش حاضر، مدل ساختاری اهمال کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری و سبک های اسنادی با میانجی گری انگیزش پیشرفت در بین دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ساری در سال تحصیلی ۹۶ – ۱۳۹۵ بوده است که از این تعداد ۳۷۵ دانش آموز با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان با آلفای ۰۵/ ۰ به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای وارد مطالعه شدند. از این تعداد ۱۶۰ نفر پسر و ۲۱۵ نفر دختر بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی (سواری، ۲۰۱۱)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری (وین شتاین و مایر، ۱۹۸۴)، پرسشنامه سبک های اسنادی (ASQ) (پترسون و همکاران،۱۹۸۳) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت (هرمنس،۱۹۷۰) بود. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق تاثیر مستقیم را بین راهبردهای یادگیری و اهمال کاری تحصیلی با انگیزش پیشرفت نشان داد و سبک های اسنادی و اهمال کاری تحصیلی با هم انگیزش پیشرفت را تبیین کردند. همچنین راهبردهای یادگیری شناختی بیشترین سهم را در پیش بینی متغیر اهمال کاری تحصیلی داشت.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، راهبردهای یادگیری ، سبک های اسنادی ، انگیزش پیشرفت