طراحی، ساخت، و ارزیابی پوست کن بادام زمینی

بادام زمینی یکی از دانه های روغنی است که مغز آن ۴۶ درصد روغن دارد.  بادام­زمینی مقدار قابل توجهی ماده خشک بدون چربی دارد که پس از روغن­کشی برای خوراک دام قابل استفاده است.  از پوست خارجی آن به عنوان ماده سوختی و تولید پالت پرس­شده استفاده می­شود.  در ایران، استفاده آجیلی از بادام زمینی از زمان قدیم وجود داشته و امروزه در حال گسترش است.  هرغلاف بادام زمینی ۱ تا ۶ مغز دارد.  پس از برداشت محصول و رسیدن رطوبت غلاف به ۱۰-۵ درصد، جهت مصرف آجیلی یا استخراج روغن، مغز بادام زمینی را باید از پوست جدا کرد.  هدف از این پژوهش طراحی، ساخت، و ارزیابی یک دستگاه پوست کن بادام زمینی بود که بتواند پوست را از غلاف بادام زمینی و سپس دانه و پوست را از هم جدا کند.  دستگاه ساخته­شده شامل: قیف تغذیه، کوبنده، ضدکوبنده، سینی دانه، فن، الکتروموتور، تسمه و پولی، شاسی، پوشش، و یاتاقان است.  در ارزیابی عملکرد دستگاه، تاثیر پارامترهای سرعت خطی کوبنده در چهار سطح (۴، ۵، ۶، و ۷ متر بر ثانیه) و فاصله کوبنده از ضد کوبنده در چهارسطح (۸، ۱۲، ۱۶، و۲۰ میلی متر) در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی بر راندمان پوست گیری و درصد شکستگی دانه بادام زمینی بررسی شد.  نتایج نشان داد که سرعت خطی کوبنده و فاصله کوبنده با ضدکوبنده بر راندمان پوست گیری تاثیر معنی داری دارد در حالی که بر درصد شکستگی دانه ها تنها عامل فاصله تاثیر معنی دار نشان می­دهد (۰۱/۰ > P).  اثر متقابل این دو عامل بر پارامترهای یادشده معنی دار نبود.  نتایج همچنین نشان داد در صورتی که در فرایند پوست گیری بادام زمینی ترکیب بهترین راندمان پوست گیری با کمترین میزان شکستگی مد نظر باشد سرعت خطی کوبنده باید ۵ تا ۷ متر در ثانیه و فاصله کوبنده و ضدکوبنده ۱۲ میلی متر تنظیم شود.  شکستگی دانه بادام زمینی در همه تیمارها به صورت دو لپه ­شدن بود و خردشدن دانه به ندرت اتفاق می افتاد.  دانه های شکسته قابل استفاده بودند.