نظریه ساختار سرمایه و منابع مالی

روشهای تامین مالی برای تداوم فعالیت و اجرای پروژه های سودآور در فرایند رشد شرکت ها بسیار موثرند و موجب ادامه حیات شرکت ها در دنیای رقابتی امروز می شوند. تامین مالی از طریق روش های مختلف کوتاه مدت و بلندمدت صورت می گیرد و شرکت ها میتوانند منابع مالی مورد نیاز خود را از داخل (برای نمونه از محل سود انباشته) یا خارج از شرکت (از طریق انتشار سهام یا اوراق قرضه) تامین کنند. هدف اصلی شرکت ها، افزایش بازده حقوق صاحبان سهام است و بدین منظور از روش های استفاده میکنند که آنها را در رسیدن به این مهم یاری کند. افزایش بازده حقوق صاحبان سهام و در نتیجه کاهش هزینه سرمایه، ارزش شرکت را بالا می برد. در واقع سرمایه گذاران اعم از سهامداران یا تامین کنندگان وام و تسهیلات بلندمدت با اعطای سرمایه یا پول خود به شرکت، ریسک عدم وصول آن را پذیرفته اند و بازده ای معادل هزینه سرمایه شرکت را می خواهند.ساختار بهینه سرمایه ساختاری است که هزینه سرمایه آن به حداقل ممکن رسیده باشد. تلاش در جهت یافتن ساختار بهینه سرمایه از اواخر دهه ۱۹۵۰ در دنیا آغاز شده اما مدلی برای آن ارائه نشده است. هزینه سرمایه، مفهومی ذهنی میباشد و به رغم فرمول های مختلف موجود جهت محاسبه آن ، نمی توان ادعا کرد که هزینه سرمایه یک رقم مشخص است.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، هزینه های نمایندگی ، تامین مالی