ارزیابی قابلیت تشخیص عیوب دایروی در آزمون های تجربی گرمانگاری با استفاده از روش تحلیلی

پیش‎بینی قابلیت تشخیص عیوب توسط انواع روش‎های آزمون غیرمخرب در قطعات با هندسه و خواص حرارتی مختلف یکی از موضوعات چالش‎برانگیز است. در این مقاله به بررسی قابلیت آشکارسازی عیوب دایروی بوسیله آزمون غیرمخرب گرمانگاری با استفاده از روش تحلیلی پرداخته شده است. کنتراست حرارتی ایجاد شده روی سطح قطعات در قسمت فوقانی عیوب در قطعات از جنس AA۷۰۷۵ ، AISI ۱۰۱۵ و SS۳۱۶ با استفاده از روش‎های گرمانگاری پالسی (PT)، گرمانگاری با تحریک پله‎ای (SHT) و گرمانگاری تحریک با پالس بلند (LPT) با یکدیگر مقایسه شدند. برای قطعه از جنس AISI ۱۰۱۵ کنتراست حرارتی عیوب در قطعات با ضخامت‎های ۸، ۶ و ۴ میلی‎متر نیز با استفاده از سه روش تحریک مذکور با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد که روش گرمانگاری پالسی در قطعات با نفوذ حرارتی بالا بهترین عملکرد را دارد. برعکس روش LPT در قطعات با نفوذ گرمایی پایین کنتراست حرارتی بالاتری ایجاد می‎کند. همچنین با افزایش ضخامت قطعه، کنتراست حرارتی بیشتری در هر سه روش تحریک پدید می‎آید.

کلیدواژه ها:

گرمانگاری ، آزمون غیرمخرب ، کنتراست حرارتی ، گرمانگاری پالسی ، گرمانگاری تحریک پله‎ای ، گرمانگاری تحریک با پالس بلند