ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

تبارزایی مولکولی و تخمین زمان واگرایی بخشهOnobrychis از سردهOnobrychis (تیره باقلائیان) براساس توالی های nrDNA ITS

محل انتشار: مجله تاکسونومی و بیوسیستماتیک، دوره: 14، شماره: 50
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 135

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:
https://civilica.com/doc/1594832

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBJ-14-50_004

تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1401

چکیده مقاله:

تجزیه و تحلیل روابط تبارزایشی و تخمین زمان واگرایی بخشه Onobrychis با استفاده از نواحی فاصله گذار رونویسی شده داخلی DNA ریبوزومی هسته ای (nrDNA ITS) انجام شد. ۶۰ گونه از بخشه Onobrychis، هفت گونه از بخشه های خواهری از زیرسرده O. subgen. Sisyrosema و هشت گونه از سایر سرده های قبیله Hedysareae شامل Eversmannia subspinosa، Greuteria argyreum، Corethrodendron multijugum، Taverniera cuenifolia، Hedysarum polybotrys، Sulla spinosissima وAlhagi maurorum  در جایگاه برون گروه انتخاب شد. آنالیزهای تبارزایشی به روش های بیشینه درست نمایی و بایزین انجام شد. نتایج نشان داد بخشه Onobrychis تک تبار و متشکل از دو کلاد اصلی با حمایت زیاد است. کلاد اول شامل گونه های یک ساله و چندساله با بال های بلند و اغلب با عدد کروموزوم پایه x=۸ است. کلاد دوم گونه هایی را با عدد کروموزوم پایه x=۷ تشکیل می دهد که در آن دو گونه یک ساله با بال های بلند با گونه های چندساله دارای بال کوتاه مرتبط است. زمان واگرایی این بخشه با استفاده از نرم­افزار BEAST تخمین زده شد. این بخشه در ۹۶/۱۱ میلیون سال پیش در میوسن میانی به وجود آمده و سپس به دو دودمان در ۲۹/۹ – ۵۸/۹ میلیون سال پیش واگرایی یافته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

آناهیتا حدادی

دانشجوی دکتری سیستماتیک گیاهی، گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

اکرم کاوه

دانش آموخته دکترای سیستماتیک گیاهی، گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

هانیه نفیسی

پژوهشگر پسادکتری سیستماتیک گیاهی، گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

شاهرخ کاظم پور اوصالو

استاد گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abou-El-Enain, M. M. (۲۰۰۲). Chromosomal criteria and their phylogenetic implications ...
  • Akchlik, E.S., Avci, S., Uzun, S., & Sancak, C. K. ...
  • Amirahmadi, A., Kazempour Osaloo, Sh., Moein, F., Kaveh, A., & ...
  • Amirahmadi, A., Kazempour osaloo, SH., Khoshsokhan Mozaffar, M. & Charkhchian, ...
  • Amirahmadi, A., Kazempour Osaloo, Sh., Kaveh, A. Maassoumi, A. A. ...
  • Amirahmadi, A. & Khoshsokhan-Mozaffar, M. (۲۰۲۱). Molecular and morphological evidence ...
  • Ball, P. W. (۱۹۶۸). Onobrychis (Leguminosae). In: Tutin, T. G., Heywood, V. H., Burges, ...
  • Baltisberger, M. (۱۹۹۱b). IOPB chromosome data ۳. IOPB Newsletter ۱۷, ...
  • Boissier, E. (۱۸۴۳). Leguminosae in Diagnoses plantarum Orientalium novarum. Genevae ...
  • Doyle, J. J. & Doyle, J. L. (۱۹۸۷). A rapid ...
  • Edgar, R.C. (۲۰۰۴). Muscle: multiple sequence alignment with high accuracy ...
  • Favarger, C. (۱۹۹۷). Notes of alpine caryology VI. Bulletin de ...
  • Ghanavati, F., & Nematpajooh, N. (۲۰۱۲). Study of ploidy level ...
  • Ghanavati, F., & Amirabadizadeh, H. (۲۰۱۸). ۱۲. ۳۰: A new ...
  • Grossheim, A. A. (۱۹۷۲). Onobrychis Adans. (Leguminosae). In: Komarov, V. L., Shishkin, B. K. ...
  • Görür, N., & Sakinc, M. (۱۹۹۵). Miocene to Pliocene palaeogeographic ...
  • Hadadi, A. (۲۰۰۸). Cytotaxonomic study on the genus Onobrychis sect. ...
  • Hedge, I.C. (۱۹۷۰). Onobrychis. In: Davis, P.H. (Ed.) Flora of Turkey and the East ...
  • Hedge, I. C. (۱۹۷۰). Hedysarum, Onobrychis and Sartoria. In: Davis ...
  • Hejazi, H., Mohsen, S., & Ziaei Nasab, M. (۲۰۱۰). Cytotaxonomy ...
  • Jafri, S. M. (۱۹۸۰). Hedysareae. In: Jafri S. M. H., ...
  • Chromosome number reports in five Onobrychis species (O. sect. Onobrychis, Fabaceae) in Iran [مقاله ژورنالی]
  • Kliphuis, E. (۱۹۷۷). Chromosome number reports LVI. Taxon ۲۶, ۲۵۷–۲۷۴ ...
  • Lavin, M., Herendeen, P. S., & Wojciechowski, M. F. (۲۰۰۵). ...
  • Lewke Bandara, N., Papini, A., Mosti, S., Brown, T., & ...
  • Lifante, Z. D., Luque, T., & Bárbara, C. S. (۱۹۹۲). ...
  • Magulaev, A. J. (۱۹۸۹). Cytotaxonomic study of the Northern Caucasica ...
  • Nafisi, H., Kazempour‑Osaloo, Sh., Mozaffarian, Y., & Schneeweiss, G. M. ...
  • Nixon, K. (۲۰۰۶). Diversity of life.org (DOL). Cornell University. Available from: http://www.Plantsystematics.org/ (accessed ۶ ...
  • Noroozi, J., Akhani, H., & Breckle, S. W. (۲۰۰۷). Biodiversity ...
  • Noroozi, J., Talebi, A., Doostmohammadi, M., Rumpf, S. B., Linder, ...
  • Nylander, J. A. A. (۲۰۰۴). Mr Modeltest v۲. Program distributed by the ...
  • Page, D. M. (۲۰۰۱). Treeview (Win۳۲) version ۱.۶.۶. Available at: ...
  • Rambaut, A., & Drummond, A. J. (۲۰۰۷). Tracer, version ۱.۴. ...
  • Ranjbar, M., Karamian, R., Tolui, Z., & Amirabadizadeh, H. (۲۰۰۷). Onobrychis ...
  • Ranjbar, M., Karamian, R., & Hadadi, A. (۲۰۰۸) Biosystematic study ...
  • Ranjbar, M., Hadadi, A., & Karamian, R. (۲۰۱۱). Systematic study ...
  • Ranjbar, M., Karamian, R., Hadadi, A., & Johartchi, M. R. ...
  • Rechinger, K. H. (۱۹۸۴). Onobrychis. In: Rechinger, K.H. (Ed.) Flora Iranica ۱۵۷. Akademische Druck- ...
  • Ronquist, F., Teslenko, M., van der Mark, P., Ayres, D.L., ...
  • Safaei-Chaeikar, S., Ghanavati, F., Naghavi, M. R., Amirabadi-Zadeh, H., & ...
  • Sang, T., Crawford, D. J., & Stuessy, T. (۱۹۹۵). Documentation ...
  • Sepet, S., Emre, I., Kiran, Y., Kursat, M., & Sahin, ...
  • Silvestro, D. & Michalak, I. (۲۰۱۲). RaxmlGUI: A graphical front-end ...
  • Širjaev, G. (۱۹۲۵). Onobrychis generis revisio criteria. Publications of the Faculty of Science, ...
  • Širjaev, G. (۱۹۲۶). Onobrychis generis revisio critica. Pars prima. Publications ...
  • White, T.J., Bruns, T., Lee, S., & Taylor, J. (۱۹۹۰). ...
  • Zarrabian, M., & Majidi, M. (۲۰۱۵). Genetic diversity and relationships ...
    • نمایش کامل مراجع