تحلیل حساسیت راهبردهای مقابله با بیابان زایی در محیط فازی در زیر حوضه آبخیز یزد- خضرآباد (شهرستان صدوق)
محل انتشار: پژوهشنامه مدیریت حوزه آبخیز، دوره: 13، شماره: 26
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 217
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWMR-13-26_018
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: بیابانزایی یک مسئله، اقتصادی- اجتماعی پیچیده و حاصل عملکرد و برهم کنش میان عوامل متعددی است که همیشه در محیط های غیر قطعی و تحتتاثیر شدید قضاوت های مبهم و غیر صریح قرار می گیرند، بنابراین در ارزیابی راهبردهای مقابله با بیابانزایی، استفاده از سازگان های تصمیم گیری چند معیاره فازی ضروری به نظر می رسد. از طرفی در اغلب اوقات، داده های ورودی به این سازگان ها نادقیق و متغیر می باشند، بنابراین یک قدم مهم اینگونه ارزیابی ها، انجام آنالیز حساسیت روی داده های خروجی میباشد. از این رو این پژوهش با هدف انجام تحلیل حساسیت اولویت راهبردها به صورت موردی در زیرحوضه یزد- خضرآباد طی سالهای ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به انجام رسید.
مواد و روش ها: به منظور دستیابی به این هدف، ابتدا از روش دلفی فازی و با کاربرد اعداد مثلثی، در چارچوب روش تصمیم گیری چند معیاره، ماتریس تصمیم گیری مقایسه زوجی فازی حاصل و اولویت اولیه راهبردها، برآورد شد و سپس فرآیند آنالیز حساسیت بر روی معیارها و راهبردها در چارچوب مدل تحلیل حساسیت تریآنتافیلو انجام شد و به دنبال تعیین حساسترین معیار و راهبرد، درجه ترجیح یا اوزان نهایی راهبردها از روش میانگین موزون هر سطر از ماتریس نرمالیزه اصلاح شده برآورد شد.
یافته ها: نتایج حاصله حکایت از توانایی بالای این مدل دارد به طوری که بعد از انجام تحلیل حساسیت، اولویتبندی معیارها تغییری نکرد و همچنان معیار منابع انسانی متخصص (۶C) با ضریب حساسیت ۰/۳۶۱۴ به عنوان حساسترین معیار برآورد شد که بعد از نرمال سازی با درجه ترجیح ۶۷/۹% در اولویت اول قرار گرفت. این نتیجه نشان دهنده توجه کارشناسان مدیریت مناطق به اهمیت نیروی متخصص و آموزش دیده در حل مسائل و چالش های مطرح در فرایند مقابله با بیابان زایی است. درعین حال اولویت بندی نهایی راهبردها موید تغییر در اوزان و رتبه بندی اولیه راهبردها بود، به صورتی که تنها راهبرد تعدیل در برداشت از منابع آب زیرزمینی (۳۱A) همچنان همانند نتایج اولیه با درجه ترجیح ۹۲/۹%، مهمترین راهبرد قلمداد شد و رتبه بندی سایر راهبردها دستخوش تغییرات جدی شد.
نتیجه گیری: در مجموع نتیجه می شود که در راستای راهبرد تعدیل در برداشت از منابع آب زیرزمینی (۳۱A) و با اجرای طرحهای آبخوانداری، اصلاح روش های آبیاری، اصلاح اراضی، کنترل رشد صنایع و کشت های آبخواه، می توان روند پرسرعت بیابانی شدن را کند و نسبت به احیای اراضی تخریب یافته اقدام کرد.
کلیدواژه ها:
Combat Desertification ، Fuzzy linear programming ، Pirewise comparative ، Triangular Fuzzy Number ، Triantaphyllou model ، برنامه ریزی خطی فازی ، بیابان زایی ، عدد فازی مثلثی ، مدل تری آنتافیلو ، مقایسه زوجی
نویسندگان
محمد حسن صادقی روش
Islamic Azad University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :