بررسی فرایند پاداش و اعتیاد از دیدگاه علوم عصب پایه

انسان نیز مانند حیوانات آزمایشگاهی به بسیاری از داروها مانند الکل، کوکائین و اپیاتها وابسته می شود. با این وجود، علت وابستگی به این داروها کاملا شناخته نشده است. برخی از داروها و یا تحریک برخی از نواحی مغزی موجب بروز پاداش می شوند. به نظر می رسد که سروتونین در هیپوتالاموس، انکفالین و گابا در نواحی تگمنتوم شکمی و هسته آکومبنس و نورآدرنالین با منشا لوکوس سرلئوس در بیولوژی پاداش دخالت دارند، ولی مسیر نهایی در این فرایند سیستم دوپامینرژیک می باشد. عمل داروها بر مکانیسم پاداش، لذت را القا می کند که تقویت نامیده می شود اثر تقویتی داروها، تقویت حسی است که موجب تکرار مصرف دارو می شود. تقویت، سبب تحمل و وابستگی به دارو می شود. الکل، کوکائین، مرفین و آمفتامین دارای خواص تقویت کنندگی می باشد. مدل های حیوانی که به منظور مطالعه وابستگی به داروها مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از: خودتجویزی، خود تحریکی و ترجیح مکان شرطی شده.

کلیدواژه ها:

پاداش عصبی ، مراکز مغزی ، اعتیاد