بررسی تطبیقی عقیم شدن قرارداد در فقه و حقوق ایران با حقوق انگلیس

انفساخ قرارداد به وضعیتی گفته می شود که قرارداد پیش از آنکه به کمال برسد و نتیجه آن حاصل شود دراثر واقعه ای به صورت خودکار و بدون نیاز به اراده انشایی، منحل شده و عقیم می ماند. بر این اساس، مفهومانفساخ با مفاهیم دیگری چون پایان یافتن عقد از طریق اجرا، انقضا، بطلان و رد قرارداد متفاوت است.عواملی که انفساخ را در پی دارند به دو دسته شرط فاسخ و انتفای مقتضای ذات عقد تقسیم می شوند.مبنایانفساخ قراردادها را باید در اراده مشترک طرفین جستجو کرد؛ در حقیقت هنگام انعقاد قرارداد طرفین برآنچه می خواهند وقوف کامل دارند؛ بنابراین هر دو می پذیرند که با انتفای هدف مورد نظر ادامه رابطهقراردادی فاقد مبنا بوده زیرا قصد هر یک از طرفین رسیدن به اهدافی است که قرار داد بر پایه آنها استوارشده است.در حقوق انگلستان به دلیل مبتنی بودن به حقوقی عرفی و تکیه به موارد عینی و عملی حقوق، بر خلفحقوق ایران، تعریف از انحلل قرارداد ارائه نشده است. و به تبع آن، انفساخ به عنوان یکی از اسباب انحلالقرارداد، به شکلی که در حقوق ایران مطرح است مورد بحث قرار نگرفته است. اما پاره ای از مصادیق در اینکشور وجود دارد که می توان گفت سبب انفساخ قرارداد می شود. از آن جمله می توان به دکترین فراستریشناشاره کرد.

کلیدواژه ها:

انفساخ ، قرارداد ، حقوق ایران ، انگلستان ، فقه