روش های تدریس موثردر آموزش تاریخ

یکی از درسهای مهم در نظام آموزشی هر کشور از جمله ایران درس تاریخ است. تاریخ هر ملتی نمادی از هویت آن ملت است که در شکل گیری شخصیت و هویت جوانانش نقش اساسی دارد. ملتی که به تاریخ خود بها دهد و جوانان را با فرهنگ و تمدن خود آشنا کند بی شک در مواجهه با تهدیدها و تهاجم های فرهنگی رنگ و بوی خود را نمی بازد. در نظامهای آموزشی جدید، واقع بینی و پرورش ذهن فراگیران با عینیت های پیرامون از دغدغه های اصلی مسئولین آموزشی کشورهاست .از آنجایی که تاریخ به عنوان یکی از رشته های علوم انسانی به بررسی کارکردهای اجتماعی، سیاسی ، فرهنگی و..... جوامع گذشته می پردازد. هدف از آن مرور گذشته و شناخت سطحی رویدادها، بلکه نگاه علمی داشتن در تاریخ همانا تحلیل رویدادها و بررسی برآیند و تاثیر آن در زندگی امروز ماست. به عبارتی عینیت بخشیدن به رویدادهای تاریخی با تکیه بر اسناد و مدارک تاریخی، به تحلیلگر تاریخ افق دیدی می یخشد که در نهایت وابستگی تمامی معارف بشری را به شناخت تاریخ و همچنین شناخت زیرساختهای مربوط به آن را ضروری می بیند.کتب تاریخ مهمترین منبع برای آشنایی جوانان با تاریخ است . از طرفی مبحث دیگر روش های تدریس یک بخشش تفکیک ناپذیر در حرفه معلمی است . اما به نظر می رسد در کنار تمام متغیر ، و عوامل ذیربط ،یکی از دلایل غیر اثر بخش بودن آموزش محتوای آموزشی در مدارس خاصه آموزش تاریخ استفاده بیش از حد و مکرر روش های سنتی (سخنرانی ،توضیحی و....) است. در این مقاله که با روش کتابخانه ای - مروری تدوین شده است ،ضمن نقد روش های سنتی تدریس (یک طرفه بودن تدریس ،تاکید بر حفظ متون نه یادگیری آن ،فعال مطلق بودن معلم ، و شنونده تمام بودن دانش آموزان و....) دو مورد از مهمترین روش های تدریس اثر بخش درس تاریخ یعنی تدریس تلفیقی و تدریس الکترونیکی را بیان خواهیم نمود . در این مقاله در تحلیل روش تدریس تلفیقی به مواردی همچون ضررورت این نوع تدریس و تقسیم بندی انواع آن ، نحوه ارزشیابی و اهداف این نوع تدریس خواهیم پرداخت.در تحلیل تدریس الکترونیکی به موارد مهمی همچون منابع تدریس ،معایب و مزایا و تفاوت ها و شباهت های آن با تدریس تلفیقی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

آموزش تاریخ ، تدریس اثربخش ، تدریس تلفیقی ، تدریس الکترونیکی .