مرور سیستماتیک کاربرد روان شناسی در آموزش دوره ابتدایی

روانشناسی در تاریخچه کوتاه خود، به گونه های متفاوتی تعریف شده است. اولین دسته از روانشناسان، حوزه کار خود را »مطالعه فعالیت ذهنی« میدانستند. روانشناسی، تشریحکننده تلاشهای توصیف کننده هوشیاری، رفتار و تاثیرات متقابل اجتماعی میباشد. منظور ابتدائی روانشناسی تجربی، توضیح تجربه و رفتار انسان به همان صورتی که رخ میدهد بود. هر چه کودک نزدیک به طبیعتش پرورش یابد وقتی که به کمال برسد فرد بهتری خواهد بود و بر این اساس طبیعت کودک مسئله ای جالب توجه برای مطالعه و شناسایی شد، چنانچه صدها معلم جدا و عملا به فکر افتادند از راه اصولی و مهمی که روانشناسی نام دارد که آن را باز شناسند و درک کنند. برداشتهای معلم از دانش آموزانش میتواند بر عملکرد، انگیزه و یادگیری دانش آموزان موثر باشد. این پژوهش به لحاظ هدف جزءتحقیقات کاربردی است که با روش کتابخانه ای (مروری) انجام گرفته است. ونشان می دهد که روانشناسی تاثیر بسیار مهمی بر کلاس درس و موفقیت معلم در تدریس می گذارد معلم با استفاده از اصول روانشناسی می تواند نیاز های دانش آموزان چه از لحاظ جسمی وروانی، آسایش وآرامش ،کاهش اضطراب در کلاس وچه از لحاظ افزایش یادگیری را بر طرف کند و دانش آموزان را درجهت رشد و شکوفایی هرچه بهتر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی ، آموزش ، دوره ابتدایی