رویکرد نوین در باب تاثیر فناوری در غنی سازی تجربیات آموزشی در فرایندهای تعلیم و تربیت

هدف از این پژوهش بررسی نقش فناوری آموزشی در غنی سازی تجربیات آموزشی است. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای- اسنادی بوده است. فناوری آموزشی اغلب به عنوان ابزاری تلقی می شود که می تواند از محتوای آموزش جدا شود. این تلاش برای جداسازی فرآیند از محتوا، به گرایش به آموزش تولید انبوه دامن میزند. اما فرآیند و محتوا ارتباط نزدیکی با هم دارند: فناوری تجربه آموزش، هویت معلمان و یادگیرندگان، ساختار موسسات ما و روابط بین افراد را شکل میدهد. وقتی فناوری به عنوان مستقل و قابل تعویض در نظر گرفته شود، این تاثیرات نامرئی می شوند. آگاهی از پیچیدگی فناوری به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از یک سیستم پیچیده، شکل دادن آگاهانه به فناوری برای افزایش تعامل انسانی را ممکن می سازد. در نهایت این پژوهش ما را به این نتیجه رساند که هدایت فرآیند توسعه فناوری در آموزش و پرورش به سمت حفظ و تقویت تعامل انسانیکاملا امکان پذیر است. این امر مستلزم تصدیق نقش لاینفک فناوری در آموزش است : در نظر گرفتن فناوری به معنای در نظر گرفتن افراد نیز است. انجام این کار مستلزم تخیل و تلاش برای بازتعریف جهت پیشرفت است. این باید در دستور کار فناوری آموزشی به عنوان یک حوزه باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری ، فناوری آموزشی ، تکنولوژی ، تجربه آموزشی ، آموزش و پرورش