بررسی رابطه بین ناتوانی در اندام تحتانی و یافته های آزمایشگاهی و کلینیکی در بیماران مبتلا به روماتوئید آرتریت

هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی ارتباط بین ناتوانی در اندام تحتانی با مولفه های شدت و فعالیت بیماری روماتوئید آرتریت مانند تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، زمان خشکی صبحگاهی و شاخص مفصلی ریچی است. هدف بعدی  بررسی روایی گروه های شناخته شده با استفاده از ارزیابی نمره پرسشنامه RAOS بین حالت های منفی و مثبت یافته های آزمایشگاهی فاکتور روماتوئید، سرعت رسوب گلوبول های قرمز و پروتئین واکنشی سی می باشد. روش بررسی: از ۲۳۴ بیمار مبتلا به آرتریت خواسته شد تا نسخه فارسی پرسشنامه نمره دهی پیامدهای روماتوئید و آرتریت (Rheumatoid and Arthritis Outcome Score; RAOS) که شامل گزارش بیماران از وضعیت پاهایش و مشکلات وابسته  است) را کامل کنند. در پژوهش حاضر ابتدا یافته های عملکردی مانند تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، زمان خشکی صبحگاهی و شاخص مفصلی ریچی توسط پزشک متخصص روماتولوژی ثبت می گردید. سپس جهت اندازه گیری دیگر یافته های آزمایشگاهی از بیمار آزمایش خون گرفته می شد. یافته ها: ضریب همبستگی اسپیرمن بین خرده مقیاس فارسی پرسشنامه RAOS و تعداد مفاصل متورم و دردناک، مدت زمان سفتی صبحگاهی، شاخص مفصلی ریچی، درد و سلامتی بین ۰/۵۱ الی ۰/۷۴ بود. به علاوه آزمون من ویتنی نشان داد که اختلاف معنی داری  بین نمرات نسخه فارسی پرسشنامه RAOS در سطوح مثبت و منفی آزمون های سرعت رسوب گلبول های قرمز و  پروتئین واکنشی سی وجود دارد. در بررسی ارتباط سنجی، متغیرهای درد و سلامتی تقریبا با تمام خرده مقیاس های پرسشنامه RAOS ارتباط معناداری داشتند. نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه RAOS یک ابزار معتبر جهت اندازه گیری ناتوانی در بیماران دارای روماتوئید آرتریت است.

کلیدواژه ها:

روماتوئید آرتریت ، پرسشنامه RAOS ، اعتبار سنجی ، یافته های آزمایشگاهی