مقایسه تاثیر تمرین ذهنی و تمرین بدنی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر مهارت پیگردی چرخان

مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه تاثیر تمرین ذهنی و تمرین بدنی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر مهارت حرکتی تعقیبی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، آزمودنی ها که شامل ۲۰ نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی بودند به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. بعد از پیش آزمون، آزمودنی ها مهارت پیگردی چرخان را در یک دوره سه جلسه ای به صورت یک روز در میان تمرین کردند و بعد از ۴۸ ساعت استراحت برای آزمون یادداری فرا خوانده شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های Dependent t و Independent t توسط نرم افزار ۱۶SPSS در سطح معنی داری ۰/۰۵ استفاده شد.یافته ها: استفاده از هر دو روش تمرین ذهنی و تمرین بدنی یادگیری هر دو جزء برنامه حرکتی و پارامتر مهارت پیگردی را به صورت معنی داری افزایش داد (۰/۰۰۱ = P). همچنین یافته های تحقیق بین تاثیر تمرین ذهنی و تمرین بدنی به لحاظ اثرگذاری بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر مهارت پیگردی تفاوت معنی داری نشان نداد (۰/۰۵ ≤ P).نتیجه گیری: تمرین ذهنی می تواند جایگزین مناسبی برای تمرین بدنی به هنگام بازتوانی و یادگیری دو جزء برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر یک مهارت حرکتی پیگردی باشد، به ویژه در شرایطی که فرد نمی تواند از اندام خود برای اجرای مهارت و فعالیت بدنی استفاده کند.کلید واژه ها: تمرین ذهنی، تمرین بدنی، پارامتر، برنامه حرکتی تعمیم یافته، مهارت پیگردی چرخان