اثر شش هفته تمرینات هاپینگ بر روی حس وضعیت مفصل ورزشکاران دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات هاپینگ بر روی حس وضعیت مفصل ورزشکاران جوان دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. مواد و روش ها: ۳۰ جوان پسر ورزشکار دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا با میانگین و انحراف استاندارد وزن ۵۰/۱۱ ± ۹۶/۷۳ کیلوگرم، قد ۲۴/۸ ± ۹۵/۱۸۰ سانتی متر، سن ۴۶/۱ ± ۱۶/۲۲ سال و نمره بی ثباتی ۳۱/۲ ± ۲۰ به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری شامل گروه تجربی و گروه شاهد تقسیم شدند. قبل و بعد از اجرای شش هفته برنامه تمرینی، حس وضعیت مفصل مچ پای آزمودنی ها از طریق بازسازی زاویه مفصل به صورت فعال اندازه گیری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی، Independent t و Paired t در سطح معنی داری ۹۵ درصد (۰۵/۰ ≥ α) استفاده شد. یافته ها: تمرینات هاپینگ موجب کاهش معنی دار میانگین خطای مطلق بازسازی زاویه مفصل مچ پا در حرکت اینورشن و پلانتار فلکشن بعد از شش هفته تمرینات هاپینگ شد. همچنین کاهش بیشتری در خطای مطلق بازسازی زاویه اینورشن نسبت به پلانتار فلکشن مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق توصیه می شود به دلیل نیاز ویژه افراد دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا به حس وضعیت مفصل در مهارت های ورزشی و همچنین به عنوان یک عامل مهم توان بخشی در طراحی برنامه های تمرینی و بازتوانی از مزایای برنامه تمرین هاپینگ استفاده شود. کلید واژه ها: تمرینات هاپینگ، حس وضعیت مفصل، بی ثباتی عملکردی مچ پا، جوان ورزشکار