طراحی و ساخت یک سیستم تعلیق مکشی سوکت جدید برای پروتز زیبایی سیلیکونی انگشت

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRS-8-6_007

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: آمپوتاسیون های انگشت یا بخشی از انگشت،رایج ترین شکل قطع عضو می باشد. قطع انگشتان نه تنها مسایل روان شناختی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه می تواند روی مسایل اقتصادی فرد و خانواده اش نیز تاثیر منفی گذارد. و استفاده از پروتز نیز روی مسایل اجتماعی، روان شناختی و اقتصادی فرد و خانواده اش تاثیرگذاراست. زیبایی ظاهری و تعلیق مطمئن دو عامل مهم در عملکرد و استفاده از پروتز انگشت می باشند. هدف از این مطالعه، طراحی و اصلاح یک سیستم ساکشن سوکت جدید برای پروتزهای زیبایی سیلیکونی انگشت بود. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر پروتز زیبایی سیلیکونی شیاردار انگشت و پروتز زیبایی سیلیکونی معمولی انگشت برای ۳۰ نفر آمپوته (۷ زن و ۲۳ مرد، میانگین سنی ۴/۲۹ سال) انگشت طراحی و ساخته شد و قدرت تعلیق در هر دو نوع سیستم تعلیق با استفاده از نیروسنج با دقت ۰۱/۰نیوتن اندازه گیری شد. یافته ها:حداکثر نیروی تعلیق ساکشن سوکت در پروتز جدید و پروتز معمولی به ترتیب ۲۷/۱ و ۸/۰ نیوتن می باشد (۰۰۱/۰ > P) که بیانگر عملکرد بهتر سیستم جدید نسبت به سیستم قبلی می باشد و می توان این برتری را ناشی از ایجاد حلقه هایی در سطح داخلی سوکت سیلیکونی دانست. نتیجه گیری: طراحی و ساخت پروتز سیلیکونی انگشت با روش جدید می تواند علاوه بر ایجاد تعلیق مطمئن تر نسبت به سیستم قبلی، مانع از صرف هزینه مجدد برای ساخت پروتز پس از چند ماه استفاده از پروتز گردد. کلید واژه ها: قطع عضو انگشت، پروتز زیبایی سیلیکونی انگشت، تعلیق ساکشن سوکت، نیروی تعلیق

نویسندگان

سید محمد موسوی ندوشن

Msc Student, Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

محمد تقی کریمی

Assistant Professor, Academic Member, Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

سعید فرقانی

Assistant Professor, Academic Member, Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مهدی نقدی

Assistant Professor, Academic Member, Department of Biomedical Engineering, School of Engineering, University of Isfahan, Isfahan, Iran

نیما جمشیدی

Bsc Student, Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran