اثر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی و عملکرد حرکتی دانش آموزان دختر کم توان ذهنی

مقدمه: انجام تمرینات پیلاتس در افراد سالم باعث افزایش استقامت قلبی- تنفسی، عضلانی و انعطاف پذیری می شود که به این نکته در پژوهش های مختلف اشاره شده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین اثر تمرین پیلاتس بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی و عملکرد حرکتی دانش آموزان دختر کم توان ذهنی بود.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت تجربی بر روی ۴۰ آزمودنی کم توان ذهنی که به طور داوطلبانه و در دسترس در پژوهش شرکت کردند، انجام شد. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره شاهد و تجربی قرار گرفتند. نمونه های گروه آزمایش تمرینات پیلاتس را به مدت هشت هفته ۳ جلسه ای یک ساعته انجام دادند و گروه شاهد در طول پژوهش در هیچ برنامه منظم ورزشی شرکت نکردند و در طول انجام مطالعه به زندگی طبیعی خود ادامه دادند. ۲۴ ساعت قبل و بعد از برنامه تمرینی، استقامت قلبی- تنفسی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، انعطاف پذیری، شاخص های ترکیب بدن [(قد، وزن، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن (Waist to Hip Ratio یا WHR)] و عملکرد حرکتی اندازه گیری شد. جهت مقایسه تغییرات درون گروهی و میانگین داده های جمع آوری شده از آزمون Paired t استفاده گردید.یافته ها: در گروه شاهد بین میانگین های پیش آزمون و پس آزمون، در هیچ یک از متغیرها تفاوت معنی داری مشاهده نشد، اما تمرینات پیلاتس در گروه تجربی بر روی همه متغیرهای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی تاثیر معنی داری داشت.نتیجه‎گیری: به نظر می رسد که انجام هشت هفته تمرین پیلاتس، باعث ارتقای شاخص های آمادگی جسمانی دانش آموزان دختر کم توان ذهنی و پیشرفت در عملکرد حرکتی آن ها شد و در نتیجه، بهبود کیفیت زندگی کودکان کم توان ذهنی را به دنبال داشت.

کلیدواژه ها:

تمرین کششی عضلانی ، آمادگی جسمانی ، حرکت ، معلولین ذهنی