مقایسه میزان بروز آسیب دیدگی بازیکنان فوتبالیست مرد جوان در چمن مصنوعی و طبیعی

مقدمه: به تازگی استفاده از چمن مصنوعی در بسیاری از مناطق جهان رایج شده است، اما در زمینه اثر چمن مصنوعی بر بروز آسیب های فوتبال، هنوز تردید وجود دارد و مطالعات نتایج متناقضی را گزارش نموده اند. بنابراین، هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه بروز آسیب های بازیکنان جوان ایرانی در چمن طبیعی و مصنوعی بود.مواد و روش ها: ۳۵ تیم رده سنی جوانان فوتبال ایران (۹۸۰ بازیکن) در این تحقیق شرکت کردند. تعداد ساعات فعالیت تیم ها، نوع چمن زمین به همراه آسیب های بازیکنان در طول مدت مطالعه به صورت آینده نگر توسط مربیان و کادر پزشکی تیم ها در طول یک فصل ثبت شد. آسیب هایی ثبت گردید که در تمرین یا مسابقه رخ داده بود و بازیکن آسیب دیده قادر به شرکت در جلسه تمرینی یا مسابقه روز بعد تیم نبود. از کادر پزشکی و مربیان تیم های هر دو گروه شاهد و مداخله درخواست گردید تا آسیب های بازیکنان را در فرم مربوط ثبت نمایند.یافته ها: طی ۷ ماه مطالعه، در مجموع ۲۶ هزار ساعت فعالیت و ۱۱۸ آسیب ثبت گردید. نتایج آزمون Poisson نشان داد که بازیکنان روی زمین چمن طبیعی (۰۴/۴ آسیب در هر هزار ساعت)، به طور معنی داری کمتر از چمن مصنوعی (۶۴/۷ آسیب در هر هزار ساعت) آسیب دیدند (۰۵/۰ > P). همچنین، آسیب های زانو و مچ پا در چمن مصنوعی بیشتر از چمن طبیعی مشاهده شد (۰۵/۰ > P). میزان بروز آسیب های استفاده بیش از حد در چمن مصنوعی حدود دو برابر چمن طبیعی بود (۰۵/۰ > P).نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، پیشنهاد می گردد مربیان و بازیکنان فوتبال جوان به بروز بیشتر آسیب ها در زمین های چمن مصنوعی توجه بیشتری نمایند و تدابیر لازم در جهت پیشگیری از آسیب ها در چمن مصنوعی اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

Athletic injuries ، Ankle injuries ، Knee injuries ، Risk Factors ، Football