عملکرد افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس در تست های تعادلی به دنبال کینزیوتیپینگ تسهیلی و مهاری عضله گاستروکنمیوس: مطالعه تصادفی یک سوکور مقدماتی

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) بیماری از بین برنده میلین سیستم اعصاب مرکزی می باشد که در ایران به صورت قابل توجهی رو به افزایش است. مشکلات ایجاد شده در سیستم عصبی به همراه آسیب سیستم حسی، منجر به اختلالات تعادلی، زمین خوردن و شکستگی می شود. کینزیوتیپینگ یکی از روش های فیزیوتراپی به شمار می رود که اثر آن بر روی تعادل در گروه های مختلف بررسی شده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر فوری کینزیوتیپینگ مهاری و تسهیلی بر روی تعادل افراد مبتلا به MS بود. مواد و روش ها: در این تحقیق یک سوکور، داوطلبان دارای معیارهای شرکت در مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه، کینزیوتیپینگ تسهیلی و گروه دیگر، کینزیوتیپینگ مهاری را برای عضلات گاستروکنمیوس دریافت کردند. قبل و ۳۰ دقیقه بعد از چسباندن تیپ، آزمون های تعادلی برخواستن و راه رفتن (Timed Up and Go یا TUG) و دسترسی عملکردی (Functional reach) انجام گرفت. محقق ارزیابی کننده تعادل، نسبت به روش چسباندن تیپ ناآگاه بود. یافته ها: تجزیه و تحلیل درون گروهی با استفاده از آزمون Paired t قبل و بعد از درمان، تفاوت معنی داری را در نتایج آزمون های TUG (۰۰۱/۰ > P) و دسترسی عملکردی (۰۰۱/۰ > P) در گروه تیپ مهاری (۰۰۱/۰ > P) و تیپ تسهیلی (۰۲۰/۰ = P) نشان داد. در مقایسه بین دو گروه نیز از آزمون Independent t قبل و بعد از درمان استفاده گردید که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (۰۵۰/۰ < P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که استفاده از کنزیوتیپینگ عضله گاستروکنمیوس به هر دو روش مهاری و تسهیلی، باعث بهبود فوری تعادل افراد مبتلا به MS می شود.

کلیدواژه ها:

Multiple Sclerosis ، Postural balance ، Kinesiotaping ، Gastrocnemius