میانگین سرعت حرکات متناوب و متوالی هجایی در افراد ۸۰-۶۰ سال طبیعی شهر اصفهان

مقدمه: گفتار، مهارت حرکتی بسیار پیچیده ای است که به کنترل و هماهنگی سیستم های مختلف تنفس، آواسازی و تولید نیاز دارد. یکی از روش های اندازه گیری تکالیف حرکتی دهان که در هر واحد زمان محاسبه می شود، دیادوکوکینتیک می باشد. اطلاعات مربوط به سرعت دیادوکوکینتیک، در تعیین وضعیت فیزیولوژیک تولید گفتار مفید است و شاخصی جهت ارزیابی، تشخیص و درمان بیماران دچار نقایص نورولوژیک سیستم گفتار محسوب می شود. سلامت عمومی می تواند با تغییر سن، بر سرعت و صحت حرکات بدنی و دهانی تاثیر بگذارد. با توجه به این که داده هایی از این معیار در سالمندان فارسی زبان در دسترس نیست، مطالعه حاضر با هدف تعیین سرعت حرکات متناوب (Alternating motion rate یا AMR) و سرعت حرکات متوالی (Sequential motion rate یا SMR) در سالمندان ۶۰ تا ۸۰ ساله طبیعی شهر اصفهان انجام گرفت.مواد و روش ها: ۴۲ شرکت کننده توالی های /pa/، /ta/ و /ka/ را به مدت ۵ ثانیه و تناوب هجایی /pataka/ را به فاصله یک دقیقه استراحت، سریع و درست تکرار نمودند. نمونه ها با استفاده از ضبط کننده دیجیتال ضبط گردید و سپس سرعت بر حسب هجا بر ثانیه مورد محاسبه قرار گرفت.یافته ها: میانگین سرعت تکرار هجاهای /pa/، /ta/ و /ka/ به ترتیب ۰۶/۴، ۹۰/۳ و ۶۶/۳ هجا بر ثانیه بود. روند کاهش سرعت از جایگاه قدام به خلف مشاهده شد. میانگین AMR هجایی /pataka/ نیز ۵۸/۱ هجا بر ثانیه به دست آمد.نتیجه‎گیری: نتایج مطالعه حاضر در جهت جبران بخشی از کمبود اطلاعات طبیعی، نتایج توصیفی از سرعت دیادوکوکینتیک سالمندان فارسی زبان اصفهانی را ارایه نمود تا قضاوت بهتر و مطمئن تری از مقادیر غیر طبیعی بودن سرعت حرکات گفتاری سالمندان ۶۰ تا ۸۰ سال و اختلال حرکتی گفتار آن ها امکان پذیر شود. نتایج به دست آمده موید تفاوت های بین زبانی دیادوکوکینتیک، کندی سرعت در سالمندی و کاهش سرعت حرکت در خلف دهان می باشد.‎

کلیدواژه ها:

ارزیابی های تولید گفتار ، شیوایی گفتار ، سالمند ، ایران