بررسی اثر تغییرات دوره ای فشار مثبت و منفی در ترمیم زخم پای دیابتی
محل انتشار: مجله پژوهش در علوم توانبخشی، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 99
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRRS-3-2_001
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: مطالعات جدید نشان می دهند درمان با فشار و مکش متناوب (VCT) (vacuum compression therapy) با بهبود گردش خون شریانی و وریدی می تواند در بیماران مبتلا به لنگش متناوب و احتمالا زخمهای ناشی از آنژیوپاتی مفید واقع شود. با توجه به این نکته، مطالعه حاضر برای بررسی کارایی VCT در درمان زخمهای ناشی از آنژیوپاتی در بیماران دیابتی طراحی و اجرا شده است.مواد و روشها: در یک کارآزمائی بالینی، ۱۶ بیمار به مدت ۴ هفته تحت درمان با VCT و سایر درمانهای معمول زخمهای دیابتی قرار گرفتند و ۱۲ بیمار نیز در گروه شاهد فقط درمانهای معمول را دریافت کردند. کاهش اندازه سطح و عمق زخم در دو گروه پس از پایان دورهء درمان مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج: میانگین اندازه سطح زخم در گروه مداخله ۳۴/۰ ± ۲۶/۱ سانتیمتر مربع کاهش و در گروه شاهد۲۸/۰ ± ۴۴/۰ سانتیمتر مربع افزایش یافته بود (۰۰۰۰/۰ = p). عمق زخم در پایان دوره درمان در گروه VCT به طور متوسط ۶۳/۰ ± ۴ میلیمترکاهش یافته بود، در حالیکه در گروه شاهد۲۱/۰ ± ۳۳/۰ میلی متر افزایش نشان میداد (۰۰۰۰/۰ = p).بحث و نتیجه گیری:VCT می تواند به عنوان یک روش موثر در درمان زخم پای دیابتی مورد استفاده واقع شود. البته این روش نیز موارد منع استفاده و محدودیتهای خاص خود را دارد که در به کارگیری این روش باید به آنها توجه داشت.کلید واژهها:درمان با فشار و مکش متناوب، زخم دیابتی، لنگش متناوب، اندازهگیری قدرت عضلانی با دست
نویسندگان
مجتبی حشمتی پور
Department of Physical Therapy, Physiotherapy, School of Rehabilitation Sciences, Isfahan University of Medical Sciences and Health Services
وجیهه آب روشن
BSc in Physical Therapy
اعظم مسیحی
BSc in Physical Therapy