گزارش موردی یک کودک مبتلا به دیسفاژی دهانی با منشا سرخجه مادرزادی

چکیده مقدمه: بیمار دختری است که حاصل حاملگی فول ترم و روش سزارین بوده است. از ابتدا مشکلاتی در تغذیه و بلع داشت. میکروسفالی او قابل توجه بود و به موازات آن تاخیر در رشد  و نمو (growth, development)   نیز در همه مراحل رشد دیده می شد. در  بررسی های انجام شده سی تی اسکن طبیعی و آزمایشات موید سندرم سرخجه مادرزادی بوده است.در سن ۵ سالگی به­ دلیل مشکلات زیادی در تغذیه و کمبود وزن به کلینیک گفتار درمانی ارجاع داده شد. در ارزیابی feeding  مشخص شد که عملکردهایchewing  وbiting را دارا نیست و بلع او نیز غیر طبیعی است. رژیم غذایی او به چند ماده خاص غذایی محدود بود که تنها از طریق مکیدن انجام می شد. طول مدت تغذیه در هر وعده غذایی حدود یک ساعت بود که در این مدت به دفعات دچار آسپیراسیون و حالت تهوع می شد.زیر سیستمهای گفتاری شامل تنفس، آواسازی، تولید و تشدید و در نتیجه گفتار او طبیعی (متناسب با سن و جنس) بود. به تشخیص آسیب شناس گفتار و زبان، مشکل اصلی او دیسفاژی دهانی بود. بنابراین برنامه درمانی او که شامل تمرینات دهانی حرکتی، درمانهای مایوفانکشنال، آموزش والدین و روشهای اصلاح رفتار  بود به مدت سه ماه، دو بار در هفته اجرا شد.نتایج: پس از سه ماه برنامه درمانی منظم و همکاری خانواده، مهارتهای biting و chewing ایجاد شده، جایگزین مکیدن شد. آسپیراسیون و حالت تهوع در طول تغذیه از بین رفت. طول مدت تغذیه از یک ساعت به نیم ساعت کاهش و تمایل او به خوردن مواد غذایی متنوع افزایش یافت.بحث: نتایج این بررسی نشان داد که ترکیبی از تمرینات دهانی حرکتی، درمانهای مایوفانکشنال، آموزش والدین و روشهای اصلاح رفتار می تواند در درمان دیسفاژی دهانی مفید و موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تمرینات دهانی - حرکتی ، دیسفاژی دهانی ، مشکل تغذیه