اثر پروتاز روی کالای پشمی و بهبود استحکام آن

آنزیم هایی که در نساجی به کار می روند اغلب از نوع واکنش های هیدرولیزی هستند و آنزیمهای مورد استفاده روی پشم می توانند خواصی چون ضدنمدی، بالا بردن جذب رنگ، کاهش جمع شدگی، کاهش الیاف مرده، افزایش سفیدی، از بین بردن لکه های پروتئینی و غیره را ایجاد نمایند. آنزیم ها می توانند به منظور ایجاد فرایندهای جایگزین سازگار با محیط زیست مورد استفاده قرار گیرند، از آنجایی که پشم بطور عمده از ترکیبات پروتئینی می باشد و پروتئازها عمدتا برای اصلاح الیاف پشم مورد استفاده قرار گرفته اند. کیوتیکل و کورتکس در الیاف پشم می توانند بوسیله آنزیم های پروتئولیتیکی اصلاح شوند، بعلاوه این عملیات، خواص سطحی الیاف را از طریق کاهش طبیعت هیدروفوبیکی اصلاح کرده و خواصی نظیر جذب رنگ، مقاومت در برابر جمع شدگی و هدایت الکتریکی را بهبود می بخشند. در این تحقیق، پارچه های پشمی عملیات شده با آنزیم پروتئاز در شرایط عملیات ملایم یعنی دردمای 50-60 درجه سانتیگراد و 5-8=pH مورد بررسی قرار گرفته اند.ضعف عملیات آنزیمی با پروتئاز، حمله هیدرولیتکی است که به سطح الیاف محدود نمی شود و آنزیم به داخل لیف نفوذ کرده و باعث افت غیرقابل قبول در مقاومت پارچه می شود، از این رو، کنترل واکنش نقش بسیار مهمی در تکمیل آنزیمی پشم ایفا می کند. به هر حال عملیات آنزیمی با پروتئاز با کاهش استحکام الیاف همراه است.بررسی های انجام شده نشان می دهد که ترانس گلومینازها یک خانواده از آمینو آسیل ترانسفراز هایی هستند که انتقال آسیل بین گلوتامین با پیوند پپتیدی و یک آمین نوع اول مناسب را تسریع می کنند و در اکثر موارد به پیوند کراس لینک پروتئین ها میشود. در نتیجه اگر ترانس گلوتامیناز به تنهایی یا بعد از پروتئاز در دمای C° 37 و 8= pHروی پشم عمل شود، منجر به افزایش مقاومت پارچه می گردد. به این ترتیب، ترانس گلوتامینازها می توانند اثرات منفی عملیات آنزیمی با پروتئاز یعنی کاهش استحکام پارچه را جبران نمایند.هدف از این تحقیق بررسی تغییرات ایجاد شده روی کالای پشمی در اثر عملیات آنزیمی با پروتئاز و استفاده از آنزیم ترانس گلوتامیناز برای رفع معایب حاصل از آنزیم پروتئاز بوده است.