تشریح و بررسی رادیکالیسم در نظریه برنامه ریزی و برنامه ریزی شهری

حساسیت عمومی اندیشمندان و مصلحان اجتماعی قرن نوزدهم نسبت به اوضاع اسفناک طبقات زحمت کش که بیش از هر کجا خود را در وضعیت نامطلوب و هرج و مرج، عدم سلامتی، زشتی و بهم ریختگی شهرهای صنعتی متبلور می ساخت در دوران انقلاب صنعتی پدیدهای عام بود. در این میان با توجه به پیشینه و افزایش نابرابریهای طبقاتی فضایی در شهرها در طول تاریخ سرمایه داری، مکتب رادیکالیسم در جغرافیا و برنامه ریزی شهری نیز جدای ازشرایط پیشین نیست؛ چرا که شکل گیری این مکتب خود بسیاری از روندهای نهادینه شده را که بیشتر در جهت توضیح و تشریح وضع موجود بودند، بر هم زد و آغازی برای تحولی شگرف در جغرافیا و برنامه ریزی شهری شد. در این میان تحلیل گران رادیکال دگرگونی شهر و برنامه ریزی شهری در جوامع سرمایه داری، معتقدند که کارهاییکه در زمینه نظریه برنامه ریزی انجام شده یا به صورت کامل توصیفی و یا تجویزی است و کمتر در ارتباط با تحلیلهای تاریخی در مورد ماهیت، نقش و منطق شهر و برنامه ریزی شهری کاری انجام شده است. در این راستا این مقاله به تشریح و بررسی رادیکالیسم در نظریه برنامه ریزی و برنامه ریزی شهری می پردازد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، رادیکالیسم ، مارکسیسم ، جغرافیا