بررسی نقش معماری ارگانیک در مدیریت انرژی های تجدیدپذیر

طی دهه های اخیر یکی از مهمترین چالش های جهانی، مسئله بحران انرژی است. امروزه بهینه سازی مصرف انرژی و ارائه راهبردهایی در راستای بهره وری انرژی های تجدیدپذیر در ساختمان های شهر و روستا یک ضرورت است. لذا مدیریت و ساماندهی استفاده از انرژی در معماری و نیز حفاظت و حمایت از منابع موجود از جمله راه کارهای اساسی در حفظ طبیعت و منابع آن به شمار می روند. از طرفی معماری ارگانیک فلسفه ای در معماری بوده که به ترویج هماهنگی بین عادت های انسان و طبیعت می پردازد. دیدگاه معماری ارگانیک به ضرورت تقلید هنر از طبیعت، در جهت فراهم نبودن زمینه دگردیسی مواد بی جان به یک موجود زنده اعتقاد دارد. همگامی و همسازی طبیعت یا محیط زیست، حفاظت، ترمیم، بازگشت دوباره به محیط یا همان بازیافت و صرفه جویی همگی شکل-دهنده فرم های طبیعی بر اساس این دیدگاه هستند. لذا هدف از این پژوهش ارائه راهکارهای متعدد به منظور استفاده از معماری ارگانیک در جهت مدیریت انرژی های تجدیدپذیر می باشد. چراکه طرح های الهام گرفته از طبیعت می تواند به کاهش صدمات زیست محیطی ناشی از ساختمان و نیز مدیریت انرژی های تجدیدپذیر کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

معماری ارگانیک ، مدیریت انرژی ، انرژی های تجدیدپذیر