بررسی واحد های مسکونی در میاندوآب با رویکرد پایداری

امروزه محیط زیست، صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم رایج در سطح بین المللی تبدیل شده اند، به طوری که حفظ منابع انرژی جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ساخت و ساز می کند. این مقاله بر آن است که با توجه به پیشرفت تکنولوژی در عرصه ساخت و ساز به علاوه راهکار های فنی و طبیعی، میزان استفاده سود از انرژی را به حداکثرو میزان پرت هدررفت انرژی را به حداقل برساند. همانطور که پیش تر عنوان شد موضوع مورد بحث و مورد بررسی، بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی است. پژوهش حاضر از روش توصیفی و توصیفی تحلیلی برای مبانی نظری از طریق مطالعه کتابخانه ای و تحلیل کتابها و مقالات مرتبط با مسکن و ارتباط آنها با معماری پایدار و مطالعه اصول و پارادایم های معماری پایدار، مطالعه اقلیم و فرهنگ میاندوآب و از شیوه روش تحقیق پیمایشی و میدانی برای بخش مربوط به پروژه و همچنین از نرم افزار های AHP-ANP، سوپر دیسیژن، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مصرف انرژی ، ساختمان های مسکونی