روش های متولیان تربیت دینی از منظر مفسران فریقین با رویکرد ادیان

تاریخ دریافت: ۰۱/۰۴/۱۴۰۰   |   تاریخ اصلاح: ۱۴/۱۲/۱۴۰۰   |   تاریخ پذیرش: ۱۴/۱۲/۱۴۰۰تعلیم و تربیت، از مهم ترین اهداف و دغدغه های ادیان الهی بوده که مفسران فر یقین بدان توجه داشته اند و در کتاب های آسمانی چون: قرآن و عهد عتیق نیز به آن اشاره شده است. خداوند و پیامبران به عنوان متولیان اصلی در تربیت بشر، با روش هایی سعی در تربیت دینی مردم داشته اند. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با بهره جستن از آراء مفسران فریقین، این متولیان را معرفی کرده و در ادامه با برشمردن روش های تربیتی آنان، به تحلیل و ارزیابی روش های این دو گروه با رویکرد ادیانی پرداخته است. با بررسی آراء مفسران فریقین و متن عهد عتیق می توان به این یافته ها اشاره کرد که گرچه تقریبا خداوند و انبیا، متولیان تربیت در ادیان آسمانی معرفی شده و در آراء روش های تربیت دینی مشترکند، از متولیان تربیت دینی در قرآن کریم با تعبیر اسوه دینی یاد می شود، درحالی که در عهد عتیق این گونه نیست و حتی اشتباهاتی از انبیا را مطرح ساخته اند. علاوه بر این، خداوند و انبیا در قرآن، به قیامت و پاداش و عذاب الهی بیش از عهد عتیق عنایت داشته اند و روش های تربیتی در قرآن، جامع تر و غنی تر از روش های یادشده در عهد عتیق است.عیسی زاده، ع؛ ابوزاده گتابی، ی. (۱۴۰۱). روش های متولیان تربیت دینی از منظر مفسران فریقین با رویکرد ادیان، دوفصل نامه پژوهش های تفسیر تطبیقی. ۸ (۱۵)، ۲۲۲-۱۹۳. Doi: ۱۰.۲۲۰۹۱/PTT.۲۰۲۲.۶۴۰۲.۱۸۹۵

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، خداوند ، انبیا ، قرآن ، مفسران فریقین ، عهد عتیق