ارائه الگوی تبیین سکوت سازمانی در سازمانهای فرهنگی با رویکرد آمیخته اکتشافی (مورد مطالعه : دانشگاه آزاد واحد اصفهان (خوراسگان))

هدف: هدف از انجام این پژوهش، شناسایی مولفه های کلیدی حاصل از تجارب کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد اصفهان(خوراسگان) از سکوت سازمانی و ارائه الگوی مفهومی آن مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری، بر مبنای رویکرد آمیخته اکتشافی و طراحی مدل بود. روش: در این پژوهش، روش آمیخته به کار گرفته شد؛ در بخش کیفی، از روش پدیدارشناسی و در بخش کمی از روش توصیفی، همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی، کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد اصفهان (خوراسگان) بود که در بخش کیفی، با روش تمایز حداکثری، مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند و پس از انجام ۲۰ مصاحبه، اشباع حاصل شد. به منظور بررسی روایی داده های کیفی، از روایی سازه، بیرونی، توصیفی و تفسیری لینکلن و گوبا و به منظور بررسی قابلیت اعتماد، از رویکرد سه گانه رائو و پری استفاده شد. یافته ها: عوامل سکوت سازمانی در چهار مقوله اصلی عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل گروهی و عوامل فرهنگی طبقه بندی شدند و پیامدهای حاصل از سکوت سازمانی در دو طبقه عوامل سازمانی و عوامل فردی دسته بندی شدند. نتیجه گیری: تاثیر عوامل تعدیلگر از طریق عوامل سازمانی به پیامدهای سازمانی و تاثیر عوامل تعدیلگر از طریق عوامل گروهی به پیامدهای فردی معنادار نبوده و سازه عوامل فردی با مقدار ۷۱/۰، بیشترین تاثیر را بر پیامدهای فردی گذاشته بود.

کلیدواژه ها:

سکوت سازمانی ، عوامل فردی ، عوامل سازمانی ، عوامل گروهی ، عوامل فرهنگی