ارزیابی عوامل موثر در توسعه پایدار محله ای بافت فرسوده شهر کرج و ارائه راهکارهای مدیریتی (مطالعه موردی: منطقه ۱ کرج)

دیدگاه توسعه پایدار، استفاده از نیروهای توانمند درون زا در محلات شهری، یعنی گروه ها و اجتماعات محلی را راه حل مشکلات شهری می داند. توسعه محله ای در قالب فرآیندی مردمی، به عنوان محور برنامه های توسعه پایدار شهری و مناطق کلان شهری مورد تاکید قرار گرفته است. این تحقیق با شناسایی شاخص های توسعه پایدار محله ای و تلفیق و اولویت بندی آنها در محلات مختلف منطقه یک شهرداری کرج، سعی در بررسی و ارائه الگویی در ارتباط با این محلات دارد. در این تحقیق از روش پرومته که از روش های تصمیم گیری چند معیاره در حوزه تحقیق در عملیات است؛ برای انتخاب گزینه بهینه استفاده شده است. همچنین برای وزن دهی به معیارها نیز از روش کریتیک که از روش های بسیار سازگار با تصمیم گیری های چند معیاره است، استفاده شد. پرسشنامه های توزیع شده در میان خبرگان دارای ۸ معیار اصلی مشارکت، هویت و سرزندگی، عدالت اجتماعی، رضایتمندی، ایمنی و امنیت، زیست محیطی، منظر شهری و شاخصه های عمرانی بوده و شامل ۳۴ زیر معیار و ۵ گزینه که محله های اسلام آباد، بهار، عظیمیه، طالقانی شمالی و خیابان برغان می باشند. محاسبات جریان های خالص رتبه بندی محلات صورت پذیرفته و نتایج حاصل از جریان های مثبت و منفی نشان می دهد محله عظیمیه در بهترین وضعیت و سپس به ترتیب محله های طالقانی شمالی، بهار، خیابان برغان و اسلام آباد در رتبه های بعدی قرار گرفتند. به علاوه زیر معیارهای بحرانی و معضلات اساسی در هر محله تشخیص داده شده و پیشنهادها و راهکارهای کلی و جزئی در ارتباط با محلات ارائه گردیده است. این نتایج می تواند به عنوان الگویی در ارتباط با توسعه پایدار محله ای بافت فرسوده در خدمت ارگان های مربوطه ازجمله وزارتخانه ها، شهرداری ها و تمامی ارگان های مربوطه برای استفاده در مناطق دیگر مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محله ، بافت فرسوده ، شهر کرج ، روش پرومته ، روش کریتیک