تحلیلی بر شکل معابد هندو و نقش اسطوره در شکل گیری نقشه و نمای معابد

هند یکی از سرزمین هایی است که مهد بسیاری از باورها، اندیشه های مذهبی و فلسفی جوامع انسانی بوده است. دایره و مربع از جمله فرم های بنیادین در هنر و معماری عهد باستان به شمار می رود که در طراحی معابد هندو به کار رفته است. هندسه مقدسی که در معابد هندو استفاده شده، بر پایه دانش مشهوری به نام واستوشاستره است. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی انجام شده، و هدفش مطالعه دانش هنر مقدس مندله و تاثیر آن در شکل گیری و گسترش فضاهای معماری معابد هندو است. این پژوهش به این نتیجه می رسد که از دو نظر می توان معابد هندو را بررسی کرد. از دیدگاه نخست، معابد از منظر زیرساخت و نحوه اجرای نقشه آنها مطالعه می شود که در این منظر، اجرای دستورهای واستوپوروشه مندله از ملزومات آن بوده است. دیدگاه دوم معابد را از لحاظ نما و تزیینات آن مورد مطالعه قرار می­دهد. حاصل مطالعه نشان می دهد که تحولات اعمال شده در روبنای معابد، متاثر از اساطیر و کهن الگوهای هند بوده و فرم و محتوای این روبنا بیانگر مفاهیم اسطوره ای است.

کلیدواژه ها:

مندله ، مندیر ، معابد هندو ، سبک شمالی ، سبک جنوبی