رتبه بندی مولفه های شهر خلاق بر اساس شاخص اهمیت نسبی(مورد مطالعه: شهر شیراز)

در چشم انداز شهرهای ایرانی به خصوص شیراز به واسطه پیشینه تاریخی ، فرهنگی و بستر جغرافیایی متنوع دارای سرمایه های طبیعی و فرهنگی بالایی است، این سرمایه ها و بسترهای طبیعی و جغرافیایی میتواند نقش مهمی در توسعه فرهنگی و درنهایت تحقق شهر خلاق داشته باشد.در همین جهت با توجه به اهمیت شهر خلاق در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و بازآفرینی فضای شهری و همچنین گسترش روزافزون مفهوم شهر خلاق در بین جامعه دانشگاهی و مدیریت شهری ایران این پژوهش بر آن است تا به ارزیابی و سنجش شاخص های شهر خلاق در شهر شیراز بپردازد. روش تحقیق از منظر هدف کاربردی و از بعد ماهیت و روش، بدلیل اینکه به دنبال رتبه بندی مولفه های شهر خلاق است، توصیفی و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می آید. مولفه های شهر خلاق، در مطالعه حاضر بر اساس تحقیق ابراهیم زاده و نیری(۱۳۹۷) شناسایی شدند. جامعه آماری تحقیق حاضر متشکل از کارمندان شهرداری مناطق یازده گانه بودند. پرسشنامه توسط کلیه ی ۳۳ نفر از کارشناسان مناطق یازده گانه شهرداری شیراز تکمیل شد. بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات مشخص شد عامل آبنماه ها، وجود بناهای خاص(مذهبی و فرهنگی) با شاخص اهمیت نسبی ۸۴.۸۵ در رتبه اول قرار می گیرد. عامل گسترش فضای سبز شو اوقات فراغت با شاخص اهمیت نسبی ۸۰.۰ درصد در رده دوم شاخص های شهر خلاق برای شیراز قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

شهرخلاق ، شاخص های اهمیت نسبی ، ریچارد فلوریدا ، بناهای خاص (مذهبی و فرهنگی)