تاثیر سیستم مدیریت دانش بر ظرفیت نوآور ی با نقش میانجی ظرفیت مدیریت دانش و نوآوری باز

فناوری های تحول آفرین که طی چند دهه گذشته به وجود آمده است، شواهد و پتانسیل بالایی را برای تغییرروش های کسب وکار جهت جمع آوری و استفاده از داده ها به دست می دهند. شاید مهم ترین آن، توانایی آنهابرای تبدیل اطلاعات به دانش باشد که خود یک مزیت رقابتی پای دار و بی نظیر است. این پژوهش با ارائه دیدگاهیجامع از مدیریت دانش و نوآوری باز، هم منابع داخلی و هم خارجی دانش را به عنوان اساس مزیت رقابتی در نظرمی گیرد. باز بودن در نوآوری به عنوان یک مولفه قدرتمند نوآوری شناخته شده است، توسعه ظرفیت مدیریتدانش داخلی، اثرات استراتژی ها ی نوآوری باز را ارتقاء می دهد . ظرفیت مدیریت دانش داخلی ، تاثیر همکاریخارجی را بر نوآوری شرکت افزایش می دهد، همچنین شرایطی را نیز برای انتخاب منابع و شرکای دقیق خارجیفراهم می کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر ظرفیت و سیستم مدیریت دانش و نوآوری باز بر ظرفیت نوآوری ،در شرکت های مستقر در مراکز رشد دانشگاه ها است. روش پژوهش حاضر ازنقطه نظر هدف، کاربردی است وازنظر تحلیل داده ها توصیفی است. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از کارکنان شرکتهای عضو مراکز رشددانشگاهای دولتی تهران است. برای نمونه گیری از بین یازده دانشگاه دولتی که مرکز رشد فعال داشتند به صورتتصادفی شش دانشگاه انتخاب شد و برای رابطه میان سازه های مدل از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار PLSاستفاده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد اگر شرکت ها یک روی کرد باز فعال را برای نوآوری در نظر بگیرند، احتمال بیشتری برای توسعه ظرفیت نوآوری دارند. پس ازآنجاییکه باز بودن در نوآوری به عنوان یک توانمند سازقدرتمند نوآوری شناخته شده است، توسعه ظرفیت مدیریت دانش داخلی، اثرات استراتژ ی های نوآوری باز را ارتقاء می دهد.

کلیدواژه ها:

سیستم مدیریت دانش ، ظرفیت مدیریت دانش ، نوآوری باز ، ظرفیت نوآوری