سبک رهبری آینده نگر و نقش ان بر توسعه منابع انسانی و توانمند سازی شغلی کارکنان

این مقاله ، مباحثه و مناظره ای مکتوب میان دو دیدگاه مختلف درباره رهبری آینده نگر است. ابتدا یکی از نویسندگان، نگرشخود را نسبت به این دو رویکرد با مرور بر ویژگی های رهبری آینده نگر و مدیریت آینده نگر ابراز داشته، نظریات خود و طرفمناظره را در این باب و در باب تعلیم و تربیت و انتخاب چنین رهبرانی مورد تحلیل قرار می دهتد و تلاش می کند که ایندیدگاه ها را به گونه ای با هم نزدیک کند.آنگاه نویسنده دیگر ، نگرش خود را نسبت به رهبری آینده نگر به ایجاز مطرح کرده ، می کوشد و افق های تازه تری را برایتحقیق و تفحص در باب رهبری آینده نگر می گشاید.نویسندگان لب سخن خویش را با گزینش جمله ذیل از متن و ارائه آن در ابتداری مقاله چنین آورده اند: رهبر آینده نگردرباره ایده ای به شوق می آید و سعی می کند که آن ایده را بدون ملاحظه خطرات احتمالی و آثار جانبی مترقب بر آن، عملیسازد ، در حالی که مدیر آینده نگر بسیاری از ایده ها را به این دلیل که محلی برای ابراز و ارائه آن ها ندارد از دست می دهد.

کلیدواژه ها:

رهبری آینده نگر ، توسعه منابع انسانی ، توانمند سازی شغلی کارکنان