ترجیح طعمهه ی (Orius albidipennis (Het.: Anthocoridae روی تریپس پیاز و کنه ی دو لکه ای در شرایط آزمایشگاهی

بررسی ترجیح طعمه ی سن شکارگرOrius albidipennis Reuter به کمک آزمون های نرخ شکارگری و ترجیح طعمه در قالب طرح کاملا تصادفی و بدون جایگزینی گونه های خورده شده ی شکار در شرایط آزمایشگاهی (دمای ۱ ± ۲۵ درجه ی سانتی گراد، رطوبت ۵ ± ۶۵% و دوره ی نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی) انجام پذیرفت. نتایج حاصل از تغذیه ی سن شکارگر ماده از لارو سن ۲ تریپس پیاز و کنه ی دو لکه ای ماده ی کامل در آزمون نرخ شکارگری به ترتیب۴۶/۱ ± ۸/۱۴ و ۷/۰ ± ۲۰ ثبت گردید که بیانگر اختلاف معنی دار در سطح ۵% بود. نتایج حاصل از تغذیه ی سن شکارگر ماده در آزمون ترجیح طعمه از لارو سن ۲ تریپس پیاز ۸۴/۰ ± ۴/۸ و از کنه ی دو لکه ای ماده ی کامل ۲۲/۰ ± ۴/۴ بود. شاخص آلفای منلی (Manly) لارو سن ۲ تریپس پیاز (شکار I) و کنه ی دو لکه ای ماده ی کامل (شکار II) به ترتیب برابر ۰۹/۰ ± ۸/۰ و ۰۳/۰ ± ۲/۰ بدست آمد که این شاخص بیانگر ترجیح لارو سن ۲ تریپس پیاز نسبت به کنه ی دو لکه ای توسط سن شکارگر ماده بود. آزمون های نرخ شکارگری و ترجیح طعمه با شرایط یکسان برای سن نر شکارگر تکرار شد. در آزمون نرخ شکارگری، تغذیه ی سن نر از لارو سن ۲ تریپس پیاز ۵۸/۱ ± ۱۱ و کنه ی دو لکه ای ماده ی کامل ۲۲/۱ ± ۱۲ بود که تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در آزمون ترجیح طعمه، تغذیه ی سن نر شکارگر از لارو سن ۲ تریپس پیاز ۱۳/۰ ± ۳/۳ و کنه ی دو لکه ای ماده ی کامل ۱۷/۰ ± ۲/۳ بود. در این آزمون آلفای منلی لارو سن ۲ تریپس پیاز (شکار I) و کنه ی دو لکه ای ماده ی کامل (شکار II) به ترتیب ۰۳/۰ ± ۵۲/۰ و ۰۵/۰ ± ۴۸/۰ بدست آمد که نشان دهنده ی عدم ترجیح سن شکارگر نر بود.

کلیدواژه ها:

Orius albidipennis ، تریپس پیاز ، کنه ی دو لکه ای ، ترجیح طعمه