مقایسه رگرسیون خطی و شبکه های عصبی در برآورد ابعاد پیاز رطوبتی در اراضی شیب دار

به منظور مقایسه رگرسیون خطی و شبکه­های عصبی مصنوعی در برآورد ابعاد پیاز رطوبتی در سامانه آبیاری قطره­ای در اراضی شیب­دار، آزمایشاتی با قطره­چکان­ دارای دبی ثابت ۴ لیتر در ساعت در مدت زمان­های آبیاری ۴، ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ ساعت در اراضی با شیب های صفر، ۵، ۱۵ و ۲۵ درصد با بافت خاک لوم­سیلتی در منطقه فتحعلی دشت مغان در چهار تکرار انجام گرفت. نتایج مقایسه ای تخمین عمق پیاز رطوبتی با آماره­هایR۲ و EF و RMSE  در روش شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه به ترتیب برابر ۹۸/۰ و ۹۸/۰ و ۰۷/۱ سانتی متر و در روش رگرسیون خطی چندگانه به ترتیب ۹۳/۰ و ۹۳/۰ و ۱/۲ سانتی متر به دست آمد. هم­چنین نتایج مقایسه این دو روش از نظر تخمین نیمرخ خاک خیس شده بر اساس آماره­هایR۲ و EF و RMSE که به ترتیب برابر ۹۹/۰، ۹۹/۰ و ۱۶/۲۲ سانتی متر مربع، و هم­چنین ۹۳/۰، ۹۳/۰ و ۷۷/۷۴ سانتی­متر مربع به دست آمد، نشان داد روش شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه نسبت به روش رگرسیون خطی چندگانه مناسب­تر بود. اما نتایج مقایسه روش شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه و روش رگرسیون خطی چندگانه از نظر تخمین مساحت خیس شده سطح خاک بر اساس آماره­هایR۲، EF و RMSE که بترتیب برابر ۹۰/۰، ۹۰/۰ و ۴۴/۱۲۶ سانتی­متر مربع، هم­چنین ۹۹/۰، ۹۹/۰ و ۲۲/۱۸ سانتی­متر مربع به دست آمد نشان داد که از این نظر روش رگرسیون خطی چندگانه نسبت به روش شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه مناسب­تر بود.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، ابعاد خیس شدگی خاک ، پیاز رطوبتی ، رگرسیون خطی ، شبکه های عصبی مصنوعی