تاثیر لئوناردیت بر رفتار جذب و توزیع شکل های شیمیایی روی در یک خاک لوم شنی

به منظور بررسی تاثیر لئوناردیت بر رفتار جذب وتوزیع شکل های شیمیایی روی در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ سطح لئوناردیت (۰، ۲ و ۵ درصد) در ۳ تکرار انجام شد بطوریکه تیمارها به مدت دو هفته در رطوبت زراعی (FC) و دمای ۱±۲۵ درجه سانتی گراد در شرایط انکوباسیون قرارداده شدند ودر پایان انکوباسیون، همدمای جذب در سری غلظتی ۰، ۳۰، ۹۰، ۱۲۰، ۱۵۰، ۲۰۰، ۲۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم بر لیتر روی با محلول زمینه کلسیم کلرید ۰۱/۰ مولار، روی قابل جذب گیاه به روش DTPA و شکل های مختلف روی به روش عصاره گیری دنباله ای تسییر تعیین شدند. در بین معادلات جذب، معادله فروندلیچ با بالاترین R۲و کمتری SE برازش بهتری به داده-های آزمایشی در مقایسه با معادلات لانگمویر، تمکین و دوبینین- رادوشکویچ داشت و میزان پارامترهای ظرفیت جذب (qmax, B, KF, qD) و شدت جذب (KT, KL , n) با افزودن لئوناردیت کاهش یافت؛ همچنین انرژی جذب (E) محاسبه شده از طریق معادله دوبینین- رادوشکویچ بیان کننده جذب فیزیکی روی بود. کاربرد لئوناردیت سبب افزایش شکل تبادلی، کربناتی و متصل به ماده آلی و کاهش شکل اکسیدی و باقیمانده شد. همچنین با افزایش درصد لئوناردیت در خاک، مقدار شاخص تحرک روی (MF) افزایش یافت که بیانگر افزایش فراهمی روی در خاک است. درنهایت می توان نتیجه-گیری کرد که افزودن لئوناردیت به خاک، منجر به تغییرشکل روی از اشکال نامحلول به شکل های محلول تر و در نتیجه افزایش زیست فراهمی روی می شود

کلیدواژه ها:

همدمای جذب ، لئوناردیت ، شاخص تحرک ، عصاره گیری متوالی ، روی