مطالعه تعادلی و سینتیکی حذف ایبوپروفن از محلول های آبی به وسیله کربن اصلاح شده کاه و کلش کنجد

ایبوپروفن یکی از داروهای پر مصرف در سطح جهان است که با ایجاد آلودگی در منابع آبی بر سلامت موجودات زنده تاثیر می گذارد. این پژوهش با هدف تعیین کارایی کربن اصلاح شده کاه و کلش کنجد در حذف ایبوپروفن از محلول های آبی انجام شد. بدین منظور، از آمونیم کلرید، روی کلرید، و فسفریک اسید برای بهینه سازی جاذب استفاده شد. همچنین، تغییرات در سطح جاذب و ویژگی های آن با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و تکنیک طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) مطالعه شد. بعد از تعیین شرایط بهینه متغیرهای pH، زمان تماس، دما و دوز جاذب، فرآیند جذب سطحی تحت سه مدل لانگمویر، فروندلیچ و دوبینین-رادوشکویچ مورد بررسی قرار گرفت. از طرفی، از مدل های جنبشی سینتیک درجه اول و شبه درجه دوم برای پردازش داده های جذب استفاده شد. نتایج نشان داد که، فرآیند جذب سطحی از مدل ایزوترمی فروندلیچ و سینتیک شبه درجه دو پیروی کرده است. pH، زمان تماس، غلظت اولیه ایبوپروفن و دوز جاذب بهینه نیز به ترتیب برابر با ۳، min ۱۲۰، mg/l۵۰ و g/l ۱۰/۰ در دمای C° ۲۵ بود. نتایج این مطالعه  نشان داد که از بقایای کشاورزی از جمله کاه و کلش کنجد می توان به عنوان جاذب موثر و مقرون به صرفه برای حذف باقی مانده ترکیبات دارویی از محلول های آبی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

ایزوترم جذب ، باقی مانده دارویی ، کربن فعال ، محلول‎ های آبی