بررسی میزان آگاهی از فرهنگ ایمنی بیمار در پرسنل اتاق عمل

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 230

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED07_282

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401

چکیده مقاله:

ایمنی بیمار به معنای پیشگیری از آسیب دیدن بیماران است. این شامل کلیه اقداماتی است که توسط موسسات بهداشتی و پرسنل آنهابه منظور جلوگیری از آسیب های وارده به بیماران توسط خدمات مراقبت های بهداشتی انجام می شود. اصول اولیه توسعه فرهنگ ایمنیدر مراقبت های بهداشتی کاهش خطاها و بهبود کیفیت کلی مراقبت های بهداشتی است (۱). فرهنگ ایمنی بیمار ، نشان دهنده یمیزان اولویت ایمنی بیمار از نظر ک ارکنان در بخش و سازمان محل کار آنهاست (۲) خطاهای پزشکی با فرهنگ ایمنی ضعیف بیمار ،ارتباط دارند (۳) یک فرهنگ ایمنی قوی بیمار مولفه ای ضروری برای ارتقای ایمنی بیمار و بهبودکیفیت مراقبت از بیمار است.زیرا احتمال وقوع رخداد های خطرناک و حتی هزینه های مراقبت از سلامت را کاهش دهد (۴). در مطالعه مقری و همکاران که با هدفسنجش فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های عمومی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد ، نشان دادند که این بیمارستانها از وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار مناسبی برخوردار نیستند به همین دلیل پیشنهاد می شود با افزایش کارکنان به ویژه در مشاغلو بخش های دارای حجم کاری زیاد ، کاهش ساعات کاری کارکنان و رساندن آن به زمان استاندارد و ایجاد سیستم های گزارش دهی وتشویق پرسنل به گزارش خطاها راه را برای ارتقای هر چه بیشتر ایمنی و فرهنگ ایمنی بیمار همو ار نمایند (۵) همچنین نتایج مطالعاتگذشته نشان دادند که فرهنگ ایمنی بیمار در سطح متوسط به پایین قرار دارد (۶). نتایج مطالعه rizalar و همکاران که با هدف بررسیدرک فرهنگ ایمنی بیماران پرستاران شاغل در اتاق عمل و آی سی یو انجام شد ، نشان دادند که فرهنگ ایمنی بیمار پرستاران در سطحمتوسط است . این نتایج نشاندهنده اهمیت اجرای ایمنی بیمار و فرهنگ ایمنی کارکنان در واحدهایی مانند ICU و OR است کهخطرات بیشتری در ارتباط با ایمنی بیماران دارند. به منظور ارائه خدمات باکیفیت و ایمن به بیماران در این واحدها، پیشنهاد می شودموسسات با تجهیز مناسب مطابق مدیریت کیفیت، ارتقاء مستمر محتوا و فراوانی آموزش را انجام دهند. (۷)

نویسندگان

مینا غریبی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشگاه علو م پزشکی ایران، تهران، ایران

رقیه رحمانیان

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشگاه علو م پزشکی ایران، تهران، ایران

آرش نشاطی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل دانشگاه علو م پزشکی ایران، تهران، ایران