بررسی توزیع شادکامی و عوامل شغلی موثر بر آن در کارکنان مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی کوثر شهر سمنان در سال ۱۳۹۶

مقدمه و هدف: شادکامی کارکنان، یکی از مقولههای مهم روانپزشکی است که با بهره وری، افزایش ایمنی کار، رضایتشغلی و خانوادگی ارتباط دارد که میتواند ناشی از عوامل محیطی و شخصیتی باشد؛ هدف پژوهش حاضر، بررسی توزیعشادکامی و عوامل شغلی موثر بر آن بود.مواد و روشها: در این مطالعه ی تحلیلی مقطعی، تمامی پرسنل مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی کوثر شهر سمنان درسال ۱۳۹۶ که دارای معیارهای ورود به این مطالعه بودند (شامل ۲۸۰ نفر) به روش تمامشماری مورد بررسی قرار گرفتند.سپس، سوالات به صورت ۲ پرسش نامه در بین نمونه های آماری این مطالعه توزیع شد؛ پرسش نامه ی اول شامل اطلاعاتفردی مانند سن و جنس و شغل و پرسش نامهی دوم، پرسش نامه ی شادکامی اصلاح شده ی آکسفورد بود.یافته ها: ۹ / ۴۲ درصد (۱۲۰ نفر) دارای سطح شادکامی خوب و عالی بودند. بر اساس آزمون آماری مجذور کای، بین سطحشادکامی با گروه سنی (۰۰۱ / ۰ = P)، وضعیت تحصیلی (۰۰۱ / ۰ > شغل (۰۰۱ / ۰ > P)، وضعیت استخدام (۰۰۸ / ۰ = P)،وضعیت شیفت ها (۰۰۱ / ۰ > P)، نیاز به اضافه کاری (۰۴۴ / ۰ = P)، ارتباط با همکاران و فضای همکاری (۰۰۱ / ۰ > P) و رضایتشغلی (۰۰۱ / ۰ > P)، ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، بین سطح شادکامی با سن(۰۲۷ / ۰ = P و ۱۳۲ / ۰ = R) و با حقوق ماهیانه (۰۰۱ / ۰ > P و ۳۱۹ / ۰ = R)، ارتباط آماری معنی دار و مستقیمی مشاهده شد.نتیجه گیری: ضروری است تا با برنامه ریزی بهتر، شرایط را برای کنترل عوامل مخرب موثر بر سطح شادکامی مانند میزاندرآمد ماهیانه ی پایین، نیاز به جبران درآمد با انجام اضافه کاری و نیز عدم ثبات شغل در کارکنانی با شرایط استخدام غیررسمی و قرارداد ی و در نتیجه، بهبود شادکامی و رضایت شغلی افراد بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، رضایت شغلی ، کارکنان بیمارستان