مروری بر شناسایی ویروس پاپیلوما انسانی (HPVS) در منابع آبی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 121

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED07_107

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: یکی از ویروس هایی که عموما به صورت تماس با ترشحات انسانی میتواند وارد منابع آب شود ویرو س پاپیلومای انسانی(HPVS) می باشد. تماس با آب آلوده میتواند موجب انتقال آن به افراد و ایجاد عوارض سرطان دهانه رحم، پوست، سینه، زگیل هایتناسلی، بیماریهای ملتحمه چشم و مخاط گردد، لذا هدف این مطالعه بررسی گزارشات مربوط به آلودگی منابع آب با این ویروس درجهت ایجاد آگاهی از گستره آلودگی منابع می باشد.مواد و روش ها : در این مطالعه مروری سیستماتیک برای جستجو در بازه زمانی ۲۲ / ۱۰ / ۱۳۹۹ تا ۰۴ / ۱۱ / ۱۴۰۰ از کلیدواژه های«پاپیلوما ویروس، آب، فاضلاب، استخرهای شنا و آب رودخانه» در پایگاه های SID و CIVILICA و کلیدواژهای HPVs ، Human Papillomavirus ، Wastewater ، Water ، Water resource ، Waterborne و Swimming pool در پایگاه های Scopus ،Science Direct ، Google Scholar و PubMed از سال ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۰ استفاده شد. در جستجو اولیه، ۳۲۵ مقاله یافت شد که۵ مقاله از این بین شرایط ورود به مطالعه را داشته است.یافته ها : نتایج نشان دهنده حضور این ویروس در منابع آب مختلف از جمله فاضلاب شهری، پساب تصفیه خانه فاضلاب، آب رودخانه واستخرهای شنا می باشد. ۳ / ۵۰ % نمونه ها در فاضلاب شهری ایتالیا آلوده به این ویروس بوده اند، همچنین ۸۱ % نمونه های فاضلاب شهریشهرهای باری، کالیاری، پالرمو، جنوا و تورینو در ایتالیا آلوده به این ویروس بوده اند. در رابطه با پساب تصفیه خانه فاضلاب نیز ۵ / ۳۰ % ازنمونه ها در کشور مصر آلوده به این ویروس بوده اند و ۶۸ % نمونه های مورد بررسی قرار گرفته آب رودخانه ای در شمال ایتالیا آلودگی بهاین ویروس را داشته اند. آلودگی با این ویروس در آب استخرهای شنا نیز قابل توجه بوده به نحوی که ۵۰ % نمونه ها در مطالعه ۱۴ استخردر شهرهای مختلف کشور ایتالیا آلوده به این ویروس بوده اند.نتیجه گیری: باتوجه به مطالعات صورت گرفته، میزان آلودگی با این ویروس در منابع مختلف آب قابل توجه بوده و مقدار آلودگی نیزنشان دهنده احتمال آلوده شدن افراد در معرض آن میباشد. لذا این امر نیاز به توجه ارگانهای مربوطه و همچنین انجام مطالعات بیشترجهت افزایش اطلاعات موجود در این زمینه و برنامه ریزهای مربوطه می باشد.

نویسندگان

علی شجاعی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایرا ن

روح اله رستمی

مرکز تحقیقات علوم و فناوریهای بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران