تولید پشه های بالغ (Dip.: Culicidae) Culex pipiens آلوده به نماتود انگل Strelkovimermis spiculatus (Nematoda: Mermithidae) جهت کنترل به شیوه خود انتشاری

کنترل زیستی پشه های ناقل با استفاده از نماتودهای انگل حشرات به دلیل ماهیت ایمن و کم خطر روش، اهمیت خاصی در مدیریت تلفیقی پشه ها دارد. نماتود انگل Strelkovimermis spiculatus به طور طبیعی مراحل لارویCulex pipiensرا پارازیته می کند و در طبیعت به ندرت حشرات کامل Culex آلوده به این نماتود هستند. این پدیده کمیاب به عنوان راهی برای انتقال نماتود تصور می شود. پیش فرض مطالعه حاضر این بود که پشه های بالغ آلوده به نماتود را از طریق دست کاری های آزمایشگاهی می توان تولید کرد. سن میزبان و نسبت میزبان: انگل دو فاکتور اصلی مورد بررسی بودند. برای تعیین مرحله لاروی مناسب، لاروهای اواخر سن سه، اوایل و اواخر سن چهار و هم چنین برای برآورد نسبت بهینه میزبان: انگل، نسبت های ۱:۵ - ۱۰:۱ - ۲۰:۱ - ۴۰:۱ از لحاظ درصد استحصال پشه های بالغ آلوده باهم مقایسه شدند. میانگین زمان خروج نماتودها از حشرات کامل به منظور تعیین زمان مناسب رهاسازی اندازه گیری شد. برای کنترل کیفی، نسبت جنسی، تعداد و طول پسا انگل های خارج شده از حشرات کامل نیز محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفتند. در نسبت ۱:۵ تنها لاروهای اواخر سن چهار به بالغین آلوده تبدیل شدند و حداکثر درصد بالغین آلوده ۳۹/۱۷ درصد از کل بالغین بود. نسبت ۱۰:۱ به عنوان نسبت آلوده سازی مرجع انتخاب شد (۸۷/۰P=). میانگین دوره زمانی از آلوده سازی تا خروج نماتودها از حشرات کامل، ۵۱/۰±۳۷/۷ روز به دست آمد. نسبت افراد ماده به کل در نماتودهای خارج شده از حشرات کامل برابر با ۱:۴/۰ بود و تفاوت معنی داری بین طول نماتودهای حاصل از حشرات کامل و لاروها وجود نداشت )۱۴/۰(P=. آلوده ساختن انفرادی لاروهای اواخر سن چهار با نسبتآلوده سازی ۱۰:۱درآبگونه ای از سوسپانسیون نماتود و رهاسازی بالغین نر هفت روز پس از آلوده سازی، راهکاری عملی و مناسب برای کاربرد این نماتود در طبیعت است.

کلیدواژه ها:

نماتود انگل حشرات ، Culex pipiens ، کنترل ، خود انتشاری ، Strelkovimermis spiculatus