بررسی نمادپردازی در شعرهای شبگیر و ارغوان امیرهوشنگ ابتهاج

رمز یا نماد یکی از فنون بسیار هنرمندانه ای است که در فرهنگ و تمدن انسان جلوه های گسترده و متنوعی دارد و از دیرباز مورد توجه گویندگان و شاعران بزرگ زبان فارسی قرار گرفته است . اصطلاح نماد مفهوم بسیار وسیعی دارد؛ آن چنان که می توان از آن برای توصیف هر شیوه بیانی که به جای اشاره مستقیم به موضوعی ، آن را غیرمستقیم و به واسطه موضوعی دیگر بیان می کند، استفاده کرد. با نماد پرده خیال رنگین تر می شود؛ چرا که نماد یکی از برجسته ترین انواع صور خیال است . شاعران و نویسندگان بسیاری از این نمادها استفاده میکردند که یکی از این شاعران گرانقدر امیر هوشنگ ابتهاج می باشد. هوشنگ ابتهاج، متخلص به سایه ، شاعر و پژوهشگر ایرانی بود. وی یکی از شاعرانی با سبک ویژه بود که اشعاری خاص می سرود و هر یک از اشعار او دارای نمادهای خاص هستند. هدف این پژوهش بررسی نمادپردازی در اشعار امیرهوشنگ ابتهاج است . روش تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی می باشد و تحقیق حاضر از نظر نتایج از نوع کاربری ، از روش گردآوری داده ها برای تدوین منابع نظری و پیشینه از نوع کتابخانه ای و ابزار مربوطه فیش برداری می باشد و نتیجه می گیریم که هوشنگ ابتهاج از جمله شاعران معاصر است که با رویکرد اجتماعی و انسانی ، نمادهای فراوانی را در شعرهایش به کار برده است .

کلیدواژه ها:

هوشنگ ابتهاج ، شعر فارسی ، نقد ، نماد و نماد پردازی .